گام هایش را کوچک بر می داشت و هر از گاهی نیز به علت کهولت سن بر عصای خود تکیه زده و پس از چاق کردن نفس، به سمت دوستان هم سن و سالش در یکی از بوستان های شهر حرکت می کرد.