مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس
به گزارش شبنم همدان : اسراف یکی از معایب اخلاقی است که در آموزه های دینی اسلام بسیار مضموم است. مصرف گرایی زمینه های اسراف را فراهم میکند و اقتصاد خانواده را بیمار میسازد.
مجید سرکانی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و حدیث در خصوص مصرف گرایی در جامعه اظهار داشت :مصرف گرایی حاصل عدم اعتماد به نفس است که فرد را در خانواده تجمل گرا بار آورده است و از فرد مصرف گرا یک انسان ماشینی می سازد .مصرف گرایی فراموشی فرهنگ خودی را به دنبال دارد .
وی افزود: مصرف گرایی یکی از پدیدههای اقتصادی است که پس از انقلاب صنعتی رونق چشمگیری پیدا کرده است . سرکانی در خصوص پیامدهای این فرهنگ غلط بیان داشت: از جمله عوارض این پدیده میتوان به تهدید منابع، آلودگیهای محیط زیست و فاصلهی اجتماعی و تشدید رفتارهای غلط فردی و اجتماعی چون "اسراف" اشاره کرد.
وی تاکید کرد: هنگامی که زیر بنای مناسب تولید و درآمدی وجود نداشته باشد و در عین حال بر مصرف تأکید شود، آسیبهای متعددی در جامعه بروز پیدا میکند. در شرایط رونق اقتصادی و بالا رفتن قدرت خرید مردم، مصرفگرایی رواج مییابد ولی عوامل فرهنگی در تعیین حدود آن بسیار موثرند.
عضو هیئت علمی دانشگاه حدیث ضمن تاکید بر پرهیز از مصرف گرایی اظهار داشت: از جمله عوامل مهم در کنترل مصرف تشویق مردم به پسانداز و سرمایهگذاری، ارائهی الگوهای صحیح مصرف و ایجاد زمینهی مناسب جهت فعالیت اقتصادی است.
وی گفت: در جامعهی ایران پس از انقلاب به رغم ماهیت و جهتگیری معنوی انقلاب، به علل مختلف ارزشهای مادی رواج یافت و ارزشهای معنوی را تحت الشعاع قرار گرف. مصرفگرایی به صورت اخص آن در بین کشورهای صنعتی و کشورهای در حال توسعه عمدتاً بعد از جنگ رواج پیدا کرد. دولت و صاحبان صنایع ابتدا در کشورهای صنعتی و بعد در کشورهای در حال توسعه، انسان را به عنوان یک ماشین مصرف کننده مد نظر قرار دادند تا از این رهگذر به اهداف اقتصادی که همانا افزایش مداوم سود است نائل شوند. بنابراین مصرفگرایی، ضامن چیزی جز نیازهای کاذبی نیست که در خدمت صنایع و کشورهای صنعتی قرار گیرد. البته انسان نیز از لحاظ روانی آمادگی برای راحتطلبی، تجمل گرایی دارد این امر حتی با متمایز کردن خویش از افراد دیگر با در اختیار گرفتن کالاها و خدمات بیشتر صورت می گیرد .
سرکانی تصریح داشت : از آنجا که مصرفگرایی، برداشت بیش از اندازهی هر فرد از منابع نادر و کمیاب خانواده است، لاجرم این موضوع باعث فشارهای متعددی بر خانواده خواهد شد. مصرفگرایی، سدی در مقابل توسعه است، زیرا مانع سرمایهگذاری جهت طرح و اجرای زیرساختهای توسعه میشود. هر اندازه که در درون جامعه تبلیغات ناسالم در سطح بالا و سطح فرهنگ عمومی در حد پایین باشد به همان اندازه نیز امکان پذیرش روحیهی راحتطلبی و تجمل گرایی بیشتر می شود .
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و حدیث اشاره داشت : انسانهایی که اعتماد به نفس کمتری دارند و کمتر در مورد نقششان در درون جامعه تفکر میکنند، سهلتر پذیرای روحیهی مصرفگرایی در جامعه هستند. اگر بتوانیم آگاهی و سطح فرهنگ عام را افزایش دهیم قادر خواهیم بود هم بهرهوری تولید را افزایش دهیم و هم از مصرفگرایی جلوگیری کرده و لاجرم از اتلاف منابع ممانعت به عمل می آورد.
انتهای پیام/
مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی مصرف گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی تجمل گرایی عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس عدم اعتماد به نفس
دیدگاه شما