به گزارش شبنم ها به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، در خیابان که قدم می‌زنیم و به اطراف مشاهده می‌کنیم، یکی از مناظری که این روزها شاید قلب بسیاری از مردم کشور را به درد آورد، آسیبی است که به پوشش زنان ایرانی وارد شده است؛ دشمنان خوب دانستند که باید برای از بین بردن غیرت و همت ایرانی چه چیزی را هدف بگیرند؛ اما همیشه راه علاجی هست.

«خاطرات دفاع مقدس افسانه نیست» این جمله‌ای از معصومه آباد، نویسنده کتاب «من زنده‌ام» است که خودش از نسل جنگ است؛ به نظر می‌رسد، نگاه تزئینی مردم و مسئولین به دفاع مقدس و عدم نگرش کاربردی و ادامه دادن راه این دفاع، وی را مجبور به بیان چنین جمله‌ای کرده است.

کتاب من زنده ام به قلم معصومه آباد، که با استقبال گسترده مردم به خصوص دختران جوان روبه رو شد، موجی در کشور به راه انداخت که عده‌ای از نخبگان فرهنگی جامعه را برای ادامه دادن راه این کتاب ترغیب کرد. حرکتی ملی برای ایجاد نهضت ملی «ما زنده‌ایم، سرزنده‌ایم» با هدف پررنگ کردن ارزش‌های ایرانی- اسلامی دخترانه. تا دختران جامعه ما نشان دهند همانند دختران زمان دفاع مقدس در عرصه‌های مختلف حضور فعال دارند.

مریم غفاری از دختران نخبه علمی کشور و دارای مدرک PhD در بیولوژی جانواران است، او اکنون علاوه بر تدریس در دانشگاه‌های مختلف، به تحقیق و پژوهش مشغول است و تاکنون مقالات بسیاری را در کنگره‌های مختلف وISI  ارائه داده است. وی درباره این نهضت خودجوش مردمی به خبرنگار طنین یاس گفت: به نظر من «عطوفت» مهم‌ترین چیزی که برای دختران مهم است. بحث عاطفی دختران آنقدر اهمیت دارد که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌و‌علیه‌و‌آله‌وسلم) فرمودند، زن مانند گل است یعنی از کودکی تا بزرگسالی باید با او مانند یک گل خوشبو برخورد شود.

اما متأسفانه در جامعه امروز این بُعد دخترانگی رو به فراموشی است. علت آن‌هم سیاست‌هایی است که اولویت زندگی یک خانم را به تحصیل و اشتغال محدود کرده و با قرار دادن زن و مرد در یک ترازو، که با روحیات زنان سازگار نیست، به ویژگی مهر و عاطفه زنان کم مهری کرده است.

ویراستار و مشاور علمی کتاب «خدایان باستان، از منظری نو» همچنین گفت: یکی از مشکلاتی که من به‌عنوان یک دختر محجبه مسلمان دارم این است که، در این سال‌های مختلف که شاید در پنج و یا شش دانشگاه کشورمان تحصیل می‌کردم، به خاطر نوع پوشش اسلامی بسیار بی‌مهری‌ دیده‌ام. جالب اینکه بیشتر رفتارهای نادرست با من نه از سوی مردم و یا دانشجویان، بلکه از سمت مسئولین و اساتید دانشگاه‌ها صورت می‌گرفت.

وی افزود: مثلاً به یاد دارم که یکی از اساتید من که آقا هم بود، طبق گفته‌های خودشان در اولین جلسه‌ای که با او کلاس داشتم، به خاطر حجاب با من برخورد بسیار بدی داشت، اما در طول ترم که با قدرت تحصیلی من آشنا شد نظرش تغییر کرد و در پایان ترم در کلاس مقابل همه از رفتارش ابراز پشیمانی کرد.

غفاری همچنین اظهار داشت: گاهی درباره نماز و یا حجاب به دوستان و یا هم‌اتاقی‌هایم در خوابگاه امر به معروف می‌کردم و اغلب آن‌ها با روی باز و محترمانه با صحبت‌های من برخورد می‌کردند؛ اما با چشم خود دیدم که فضای جامعه هم دختران ما را به سمت این نوع رفتارها پیش می‌برد، مثلاً برای عضویتم در هیئت علمی بعضی از دانشگاه‌ها با وجود توانایی‌هایم، با صراحت به من گفتند که چادرت را بردار و بعد از اینکه هیئت علمی شدی، اگر خواستی مجدداً چادر بپوش. چون اکنون سیستم به ما اجازه نمی‎دهد. 

غفاری در پایان تأکید کرد: ما دختران ایرانی نمی‌خواهیم هم‌رنگ این جماعت شویم و بدحجابی را مد نمی‌دانیم. ما زنده و و سرزنده‌ایم و با حضورمان در جامعه این را ثابت کرده‌ایم و گذر زمان تمام حقایق را نشان خواهد داد. باید حرکتی خودجوش در جامعه به جریان بیافتد که عفاف را مطالبه کند و حفظ عفت را نشانه شجاعت زنان کشورمان بداند.

فرشته میرزا

انتهای پیام/خ