به گزارش شبنم ها به دخت در یادداشتی نوشت: بعضی مفاهیم هست که در ظاهر خیلی پرطمطراق، مترقی و جذاب به نظر می آید اما اگر کمی در اطرافش تامل کنیم، به قول معروف به چیز دندانگیری نمی رسیم که هیچ، گاهی به معانی  اتفاقا واپس گرایانه هم می رسیم. یکی از این مفاهیم همین مفهوم ” رای زنان برای زنان” است که به مناسبت نزدیک شدن ایام انتخابات از سوی طیف هایی از زنان اصلاح طلب و ترقی خواه مطرح شده است.

برای هر زنی از جمله نگارنده که به این مفهوم به عنوان مبنای یک ایده و راه افتادن یک کمپین نگاه می کند، این سوال پیش می آید که دقیقا از این مفهوم و طرحش برای مخاطبان زن چه مقصودی در نظر است؟

آیا فی الواقع منظور این است که زنان فقط باید به زنان رای بدهند!؟  

آیا معنای این تعبیر این است که زنان را با مردانی که باید به مجلس بروند، کاری نیست؟ چه کسی برود و چه کسی نرود، اصلا برای شان نباید مهم باشد!؟

یا این عبارت معنایش این است که اصولا فقط زنان باید به مجلس بروند و لاغیر!؟

آیا معنای این حرف این است که برای زنان رای دهنده فقط امور زنان در جامعه مهم است و امور دیگر نه!؟ مثلا امور زنان اموری هستند کاملا منفک از امور کل جامعه و امور مردان؟!

آیا این خیلی حرف مترقیانه ایست که به زنان جامعه بگوییم که ما زنان نخبه توصیه و سفارش مان به شما این است که کاری به کار کل جامعه و سرنوشت آن نداشته باشید؛ همه هوش و حواس تان به این باشد که امور زنان چه می شود  وبس!؟

تازه همین امور زنان را هم خوب است تنها زنان  به دست بگیرند و پیش ببرند! مردان در این عرصه نه کاری دارند و نه ربطی!

با این حساب باید گفت این که بعضی مکاتب مطرح در روان شناسی و روان شناسی اجتماعی مثل مکتب گشتالت که  از ارتباط تنگاتنگ فرد و محیط اجتماعی با هم می گویند و  از فرآیند شکل گیری “من” و ” شخصیت “و  “تعاملات میان فردی”  در یک کلیت حرف می زنند، یاوه گفته اند. در نتیجه مثلا زنها می توانند سوای محیط بزرگ اجتماعی و مردان که در نیمه دیگر جامعه و خانواده واقع شده اند، واقعیت وجودی و شخصیت و موقعیت خودشان را تعریف کنند!

تازه ترین رویکرد علم جامعه شناسی را هم  که رویکرد سیستمی است، باید کنار گذاشت؛ چون  اجمالا معتقد است که  این سیستم اجتماعی است که به عنوان یک مجموعه کلی مرکب از عناصر متقابلا وابسته می تواند کنش های آدم ها و هم زنجیره کنش های متقابل را رقم بزند. از دیدگاه طرفداران این رویکرد زنان هم به عنوان کنشگران اجتماعی قطعا در یک سیستم از عوامل اجتماعی است که موقعیت و شرایط شان تعریف و تعیین می شود و نه صرفا در تعاملات صنفی. از نگاه این سیستم قهرا راه برون رفت زنان از خیلی از مشکلات و بن بست ها درگروی برون رفت جامعه است از مسائل و معضلات ساختاری و بنیادی در هر عرصه ای از اقتصاد و فرهنگ گرفته تا امور اجتماعی و سیاسی .

حالا ما با ایده ای در یک کمپین تبلیغاتی از جنس انتخاباتی آن مواجهیم که اصرار دارد که زنان را ترغیب کند که تنها به زنان رأی بدهند. یعنی این که مهم نیست جامعه بزرگ در ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و… در کجاست و به کجا می رود. مهم نیست که مثلا نسبت این جامعه با جامعه بزرگ جهانی چگونه نسبتی است، مثلا از نوع مدارا و مداهنه یا …پافشاری بر اصول و مصالح این جامعه. مهم نیست که مردان این جامعه چقدر بر طریق اندیشه ورزانه و علم مدارانه و تخصص گرایانه سیر می کنند یا بر مدار سلیقه و جناح و … یا مثلا مرام شان مبتنی بر پاکدستی، اخلاق، پاکدامنی و … است یا منافع شخصی و گروهی و فامیلی و …  ما زنان فقط باید به امور زنان کار داشته باشیم و بس! این امور را هم به دست زنان بسپاریم و بس!

این دنیا که به ما توصیه ساختنش را می کنند، آیا دنیایی واقعی است و در فضای واقعی اصولا امکان تحقق عملی و عینی دارد؟

اگر هم بفرض محال ساخته شود، این دنیا، دنیای خوب و قشنگی است؟ دنیایی با دیوارهایی قطور میان زنها و مردها، میان امور زنان و امور مردان!

بعد هم یک سوال که قول می دهیم آخرین سوال باشد:

واقعا شما که کمپین “رای زنان برای زنان” را راه اندازی کرده اید، به هر زنی به صرف آن که زن است، رای می دهید؟

مثلا اگر من زنی باشم کاندیدای نمایندگی مجلس، توانا و متخصص و کاربلد و … اما به تفکر شما باور نداشته باشم؛ مثلا قبول نداشته باشم که به هر چه این غربی ها می گویند، مخصوصا در موضوع زنان، طاق بالنعل باید گردن گذاشت و پیاده اش کرد، برعکس بنظرم این حرف های آنها و نسخه های شان برای مسائل و نابسامانی های زنها، یک مشت لاطائلات است و بدردنخور، به درد خودشان هم نخورده که به درد ما بخورد، آن وقت باز هم به من رأی می دهید؟

و از آن طرف اگر مردی باشد همفکر شما و در جرگه شما، کاندیدای نمایندگی هم باشد، فی الواقع به او رأی نمی دهید؟

ای کاش می شد برگه رای تان را دید!