به گزارش شبنم ها، بانوی همدانی به مناسبت سالروز ولادت حضرت زینب (س) نوشت:
بانو!
اگر ببارند همه ی ابرهای جهان٬ نمی رسند به اشک های نهان تو بانو....
دوباره در دلم خیمه ی عزا زده اند ....
دنیا کشیده خنجر غم بر گلوی من....
دوباره اشک شب های آسمانی٬ خون هفتاد و دو ستاره ی توست بر آسمان دیده ی من....
آنروز کاروان از تاریخ گذشته بود....
آن روز عاشورا از گلوی ما چکه می کرد ....
آن روز تو بودی بانوی صبر ٬ دختر خورشید ٬ ریحانه ی رسول....
یا زینب (س) ما نبودیم.....
ما پشت تپه های تمنای آمدن ٬ خاک بودیم....
ما نبودیم تا از کوه مصیبت بالا بیاییم و بر دامنه های دامن تو دخیل ببندیم....
ما نبودیم و تقویم و تاریخ را با حسرت و غم نوشتیم و خواندیم....
اما اینک ماییم و آفتاب برآمده ی تو....
ماییم و کبوترانه پر زدن در هوای تو....
ما آمده ایم تا قرآن از حنجره ی تو بر باور بلند مناره ها بنشیند و اذان از گلدسته ی نگاه تو اوج بگیرد....
دست برافراشته ی تو از ورای شام سپیده برآرد و صبوری تو صحرای تفتیده ی سینه ی شیعه را به آب برساند....
ما از اهالی حرم و یار زینبیم ما حامیان حرم و همرهان فریاد سرخ شهادت٬ با بیرق همیشه در اهتزار شیعه در دست و پای بلند همت در راه و فرزند حیدریم....
این بار در هیبت بلند خورشید ٬ بر سوسوی فانوس های ما بتاب....
روی تمام همرهان راه حسین (ع) ٬ روی تمام سینه زنانت حساب کن...
شعر از : م.ب
انتهای پیام /
نسخه مناسب چاپ
دیدگاه شما