خان‌طومان، مازندران، شهادت. تعجب نکنید، قرار نیست با این سه کلمه جمله بسازید. جمله ساخته شده است؛ شش ماه پیش، جایی روی نقشه بزرگ کشورمان، آن سوی کوه‌های سر به فلک کشیده البرز، زیر سایه دماوند همیشه استوار، وقتی که مازندرانی‌ها، پیکر شهدای هم استانی‌شان را که در معرکه خان‌طومان به شهادت رسیده بودند، روی دوششان تشییع کردند؛ مردانی که رفته بودند برای دفاع از حرم حضرت زینب(س)، ایستاده بودند مقابل تکفیری‌ها، رودررو شده بودند با ظالمان زمانه و پر کشیده بودند سمت آسمان،‌ سبکبال و آرام.