به گزارش شبنم همدان به نقل از ایسنا : منصوره شایسته افزود: در صدر اسلام جداسازی میان زنان به گونه‌ای که اکنون رایج است وجود نداشت و زنان و مردان در مقاطع مختلف مانند هجرت پیامبر از مکه به مدینه و جنگ‌ها در کنار یکدیگر حضور داشتند و به اقتضای شرایط خود ایفای نقش می‌کردند بنابراین جداسازی مردان و زنان بعدها تحت تاثیر فرهنگ‌ها ایجاد شد. در حقیقت حضرت رسول(ص) با حضرت خدیجه(س) کار می کردند و کارگزار حضرت خدیجه (س) نیز بودند و این را به عنوان یک عرف پسندیده می پنداشتند. همچنین زمانی نیز که حضرت امیر (ع) در میدان جنگ بودند همسرشان وظایف ایشان را انجام می‌دادند بنابراین حضور زنان در جنگ های صدر اسلام و در عرصه اجتماعی در صدر اسلام پررنگ بوده است.

وی با اشاره به کتاب آیت الله جوادی آملی با نام «زن در آیینه جمال و جلال» اظهار کرد: در این کتاب از یک زن یاد شده است که در جنگ صفین در صف سپاهیان حضرت علی (ع) حضور داشت و برای سپاه معاویه رجز خواند. رجز خواندن مستلزم حضور در خط مقدم جبهه سواره نظام بودن و بهره گیری از صدای بلند است بنابراین پس از صدر اسلام جریانات تاریخی در جداسازی زنان و مردان نقش داشته است اما پیش از آن مهمترین موضوع حیاء و عفاف میان زنان و مردان بوده و این دو جنس در کنار یکدیگر حضور داشتند.

شایسته افزود: در قرآن کریم از "بلقیس" به عنوان یک زن عاقل نام برده می‌شود و از او به احترام یاد می‌شود. گویی خداوند با چنین داستان‌هایی جایگاه زن در اسلام را بیان می‌کند.

وی تاکید کرد: زنانی که فعالیت‌های اجتماعی دارند محیط هایی را تجربه می‌کنند که در رشد فردی و خانوادگی آنها موثر است.در حقیقت رشد مادر خانواده، رشد تمامی افراد خانواده و رشد افراد خانواده، رشد جامعه را شامل می شود لذا هر چه سرمایه گذاری بیشتری برای رشد زنان انجام دهیم به افزایش رشد جامعه می‌انجامد. از سوی دیگر اگر تمام تصمیم گیران جامعه را مردان تشکیل دهند، آنان نمی‌توانند با توجه به اقتضائات زنان تصمیم گیری کنند. بنابراین لازم است زنان نیز در فعالیت‌های اجتماعی نقش داشته باشند. از سوی دیگر تشخیص زنان در برخی از موضوعات بهتر و بیشتر از مردان است.

وی افزود: حضور زنان در برخی از مشاغل ضروری است که از ساده‌ترین آنها می‌توان به فیلمبرداری از مجالس عروسی یاد کرد. علاوه بر آن حضور زنان در رشته‌های پزشکی نیز ضرورت دارد. فعالیت زنان به عنوان قاضی به ویژه در زمینه مسائل خانوادگی لازم است چون کسی که حساسیت و روانشناسی زنان را نمی‌شناسد نمی‌تواند قضاوت خوبی در زمینه زنان و خانواده انجام دهد.همچنین در بعضی جاها گفته می‌شود که زنان توانایی مرجع شدن را ندارند در حالی که در جامعه دینی وجود زن مرجع ضرورت دارد  زیرا بعضی از مسائل مختص به زنان است.

دبیر کارگروه تعمیق باورهای دینی معاونت امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری ادامه داد: فرزندپروری و توجه به کانون خانواده اهمیت خاص خود را دارد اما بدین معنا نیست که زن تمام عمر خود را قبل و پس از زندگی مشترک منحصرا به این کار اختصاص دهد.

انتهای پیام/ص