به گزارش شبنم ها به نقل از طنین یاس، سمیه بوربور کارشناس علوم تربیتی با اشاره به اینکه حجاب بُعد ظاهری و عفاف بُعد باطنی، فطرت خداجوی انسان را نشان می‌دهد، افزود: حجابی پاسخ‌گوی ندای فطرت است که کامل‌ترین نوع پوشش و حجاب باشد.

وی با بیان اینکه قطعا رسیدن به هر قله‌ای اعم از قله‌های مرتفع کوه و قله‌های محجبه و عفیف بودن به راحتی صورت نمی‌گیرد، افزود: برای محجبه و عفیف بودن باید سختی‌ها و محدودیت‌های زیبا و مقدس چادر به سر کردن را به خود خرید، محدودیت‌هایی که بهتر از آن به عنوان یک حصار در برابر بدی‌ها و کج‌ رفتاری‌‌های در جامعه و پلکانی برای رسیدن به عزت انسانی نام برد.

این کارشناس علوم تربیتی در ادامه اظهار داشت: هر کاری که با علاقه و شناخت انجام شود، نتیجه و بازدهی بهتری خواهد داشت  از این رو رعایت حجاب و عفاف کامل اگر با علاقه و شناخت درست انجام شود، نگاه زیبا و بازدهی بیشتری خواهد داشت و از آن به عنوان یک پوشش ارزشمند و غیرقابل تغییر، یادخواهد شد.

وی با اشاره به اینکه هر روز شاهد کنار گذاشتن چادر از سوی برخی از بانوان و گرایش جوانان و نوجوانان به پوششی به غیر از چادر هستیم، افزود: این پدیده به دلیل عدم شناخت و خلاء نگاه زیباشناسی به چادر و حجاب برتر است و این درحالی است که در گسترش این پدیده نوجوانان و جوانان کم تقصیر بوده و انگشت اتهام به سمت خانواده، مدرسه، جامعه و سپس متولیان فرهنگی نشانه رفته است.

بوربور، با بیان اینکه نهادینه کردن ارزش حجاب باید از دوران کودکی در دختران توسط خانواده به صورت تقلیدی و اکتسابی صورت گیرد، گفت: کودکان تا قبل از هفت سالگی هر کاری را از والدین و کسانیکه آنها را دوست دارند تقلید می‌کنند و به صورت ناخودآگاه سعی در شبیه شدن خودشان با آنها دارند، مادری که با حجاب کامل همراه دخترش در خیابان ظاهر می‌شود بیشتر می‌تواند در محجبه کردن دخترش در آینده موفق باشد.

این کارشناس علوم تربیتی ادامه داد: بعد از سن هفت سالگی تا سن تکلیف باید از مکانیزم تشویق برای ارزشگذاری بر روی رفتار و اعمال درست و خوب فرزندان استفاده شود و برای هر کار زشت و رفتار بدی او را از برخی شرایط و امکانات خوبی که دارد محروم نماییم تا بدی و خوبی را بتواند تشخیص دهد.

وی افزود: در این سن برای حجاب خوب  و رفتار مناسب فرزندان باید ارزش گذاشت و به آنها فهماند که این کارش دیده شده و اینگونه مورد محبت و تشویق قرار می‌گیرد و بعد از با رسیدن به سن تکلیف انجام رفتارها و وظایف دینی باید به عنوان یک وظیفه برای او نهادینه شود، وظیفه ای که خداوند از او خواسته در برابر نعمت‌هایش انجام دهد.

بوربور با بیان اینکه تفکر غلط خانواده ها در آزاد گذاشتن فرزندان تا سن تکلیف ، بزرگترین خلل در پذیرش فرهنگ حجاب و عفاف از سوی نوجوان است، با اشاره به روایتی از امام صادق( ع) افزود: بچه‌ها در بازی کردن تا زمانی که به خود آسیب نرسانده اند باید آزاد گذاشته شوند و لاغیر ...

این کارشناس علوم تربیتی با بیان اینکه آشنایی با حجاب از دوران کودکی علاوه بر اینکه باعث می‌شود  افراد از کودکی با حجاب و عفاف آشنا شود و به آن علقه بگیرد و رفتارش را اعم از پوشش تا آرایش با حجابش همخوان کند باعث می‌شود که از بعد جسمی نیز بتواند در حفظ حجابش با چادر ورزیده عمل کند، وزیدگی‌های که شاید بخشی از عدم گرایش به این نوع پوشش را دربربگیرد مانند سنگینی چادر، گرمای آن و یا حتی روگیری .....

وی در پایان خاطرنشان کرد: زمانی حجاب و عفاف در جامعه نهادینه و به بهترین شکل ممکن رعایت می‌شود که  افراد جامعه از کودکی با آن آشنا شده و نوجوانی آن را به عنوان یک تکلیف الهی و در جوانی به آن به صورت یک علم انسان شناسی نگاه کنند.

انتهای پیام /