20. شهريور 1399 - 9:22   |   کد مطلب: 11411
برای پیشرفت و توسعه کشور بهتر است پایه های اقتصادی بر شالوده کارآفرینی و خلاقیت بنا شود و بر درآمد حاصل از این افکار و اندیشه ها تکیه شود نه بر نفت و سرمایه های ملی .

به گزارش شبنم همدان كارآفريني از جمله مباحثي است كه در تمامي ابعاد توسعه اقتصادي و اجتماعي از بیست سال پیش تا کنون عملاً در دنياي تجارت و كسب و كار مطرح شده است و سهم بسیار زیادی در رشد اقتصادی کشور های توسعه یافته داشته است. بسیاری از کشورهای جهان از جمله ژاپن و مالزی با تمسک به آن از مراحل بحرانی گذشته اند و به مرحله شکوفایی رسیده اند.

در کشور ما خیل عظیم مشکلات اقتصادي و بحران بیکاری لزوم توجه به کارآفرینی را بیش از پیش بر می تابد . چنانچه مفهوم کارآفرینی در جامعه نهادینه شود و بستری مناسب برای اشاعه فرهنگ حامی کارآفرینی فراهم گردد و جامعه به تربیت کارآفرینان بپردازد، گامی مؤثر به سوی گذر از بحران بیکاری خواهیم برداشت . به همین منظور خبرنگار شبنم همدان به مرکز آموزش فنی و حرفه ای رفته و گفتگویی با صفری مدرس کارآفرینی این مرکز داشته است :

به عنوان اولین سوال بفرمایید کارآفرینی درچه شرایطی به وجود می آید؟
کار آفرینی در شرایط بحرانی زندگی معنا پیدا می کند. آمار جهانی که از افراد کار آفرین در سطح دنیا نشان می دهد بیشتر کارآفرینان پس از اخراج یا شکست در کار قبلی به سوی کارآفرینی رفته اند و یا ایده ی جالبی که در ذهن داشته اند باعث کنار گذاشتن کار قبلی شان شده است . شرایطی برای آن ها به وجود می آید که برای ادامه زندگی ملزم به انجام کار جدید می شوند و ایده های جدید خلق می کنند و با پشتکار به نتیجه می رسند.

چه عواملی باعث ایجاد انگیزه در فرد می شود؟
اولین و مؤثرترین عامل در ایجاد انگیزه نیاز فرد است.  هنگامی که افراد احساس می کنند که از شرایط موجود راضی نیستند و دوست دارند خودشان کار فرما باشند و میزان درآمدشان را تعیین کنند  به یک انرژی مثبت برای تغییر شرایط دست می یابند.
بعد از نیاز مهم ترین عامل ، خود فرد است و پشتکار او باعث موفقیت او می شود زیرا موانع بسیار موجب می شود در اولین گام ها کارآفرینان  با شکست روبرو شوند.

شرایط محیطی جامعه تا چه اندازه در موفقیت یک کارآفرین تأثیر گذار است و در چه شرایطی که فرد می تواند فکر خود را عملی کند؟
در عملی شدن یک ایده عوامل بسیاری  دخیل هستند، اعم از اطرافیان، پشتکار، انرژی، ریسک پذیری، اعتماد به نفس بالا و ... تمام این موارد باید وجود داشته باشد تا فکر فرد عملی شود. 
و طبیعی است اگر بستر لازم و حمایت جامعه وجود نداشته باشد کارآفرین با شکست مواجه خواهد شد.

حمایت دولت و جامعه از یک کارآفرین چقدر است؟

معمولاً دولت از کارآفرینان حمایت می کند اما این حمایت بازبسته  به ایده فرد و نو بودن آن است.
در مورد برنامه های سازمان فنی و حرفه ای برای افزایش کار آفرینی توضیح دهید؟
در این سازمان دوره های کار آفرینی ۵۰ و ۱۰۰ ساعته با رویکرد کم و در مراحل بعد به صورت تخصصی و زیر نظر مربیانی با مدرک بین المللی آموزش داده می شود.
مشکلی که وجود دارد این است که افراد، کار آفرینی را به عنوان یک حرفه ی لازم نمی شناسند و ترجیح می دهند به کلاس های کامپیوتر و حسابداری و منبت کاری و ... بروند. درصورتی که از نظر من به عنوان یک مربی, کار آفرینی باید پیش نیاز همه دوره های فنی و حرفه ای باشد. یعنی هر کس که متقاضی آموزش در هر حرفه ای شد باید به عنوان پیش نیاز آن ، مدرک کار آفرینی داشته باشد و حداقل  ۵۰ ساعت دوره ی مقدماتی کار آفرینی را گذرانده باشد تا آمادگی ذهنی لازم را بدست آورد و هنگامیکه حرفه ای را آموزش دید بداند مسیری به عنوان کار آفرین شدن وجود دارد . در این صورت فرد می تواند ویژگی های خود را شناسایی کند و توانایی خود را محک بزند و اگر خواستار این شد که کار افرین شود می داند که باید چه مسیری را طی کند.
این ۵۰ ساعت آموزش کارآفرینی فقط در حد آشنایی است و دوره های بعد که مرحله به مرحله پیش می رود آن را تکمیل می کند. به طور کلی  ۷ مرحله آموزش کار آفرینی وجود دارد که سازمان جهانی  ILOمشخص کرده است.
در حال حاضر فقط دو مرحله ی اول در این مرکز آموزش داده می شود.
وضعیت کار آفرینی در ایران در سالهای اخیر به چه صورت بوده است؟
وضعیت کار آفرینی در سالهای اخیر نسبت به گذشته بسیار بهبود یافته است و پیشرفت آن چشمگیر است. بسیاری از موسسات و ارگانهای دولتی پیگیر بوده  و در رسانه ملی به صورت جدی تر مطرح شده است.
در گذشته مردم حتی معنی و مفهوم کار آفرینی را نمی دانستند اما در حال حاضر تعداد زیادی از افراد جامعه آموزش دیده اند، هرچند  این دوره های کوتاه مدت بی فایده است و نتیجه ای ندارد.
فکر اشتباهی که وجود دارد این است که  ما کار آفرینی و خود اشتغالی را با هم یکی می دانیم اما این دو کاملاً از هم متمایز هستند.

کار آفرینی یعنی شغلی که حاصل فکر خلاقانه باشد و این خلاقیت موجب برتری آن نسبت به شغل های مشابه می شود . کارآفرینی فقط یکبار نیست و به یک فرد ختم نمی شود. زیرا وقتی شما یک فکر خلاقانه را انجام می دهید  دیگران شروع به پیروی از آن می کنند و همین امر موجب ایجاد رقابت می شود. به این ترتیب یک کار آفرین برای اینکه همیشه در صدر باشد باید ایده جدید و فکر خلاقانه اش همیشه ادامه داشته باشد.
سخن پایانی شما در مورد کارآفرینی چیست؟
عده ای بر این باورند که اگر در یک جامعه ۱۰۰ نفری ۵۰ ساعت آموزش کارآفرینی داده شود  و از بین آنها ۱ یا ۲ نفر کار افرین شوند کافی نیست و باید همه ی افراد کارآفرین باشند. اما کسانی که در این زمینه صاحب نظر هستند اعتقاد دارند اگر در یک جامعه ۱۰۰ نفری ۲ یا حداکثر ۳ نفر کار آفرین شوند کافی  است زیرا مابقی افراد آن جامعه در کار و ایده ی جدید کار آفرینان مشغول به کار می شوند.
سرمایه ی اصلی کارآفرینی در تفکر و خلاقیت افراد نهفته است  نه در دستان آنها. برای پیشرفت و توسعه کشور بهتر است پایه های اقتصادی بر شالوده کارآفرینی و خلاقیت بنا شود و بر درآمد حاصل از این افکار و اندیشه ها تکیه شود نه بر نفت و سرمایه های ملی .

انتهای پیام/ ن 

دیدگاه شما

آخرین اخبار