15. آذر 1399 - 22:43   |   کد مطلب: 4515
ترس از فرزندآوري، چه مادي و چه معنوي همواره وجود دارد و تمام نخواهد شد. بهتر است در فرصتي مناسب ترس را کنار بگذاريم و خود را به خداوند بسپاريم اگر چه ناعاقلانه تصميم گرفتن، صحيح نيست اما بهانه تراشي هم مجاز نمي باشد.
ترس از فرزندآوري، آري يا نه

به گزارش شبنم ها ، بحث فرزند آوري از ديرينه تا به امروز يکي از مسائل اصلي خانواده هاي هر کشوري بوده، هست و خواهد بود. واقعيت امر اين است که هر دختر و پسري پس از ازدواج به يکي از موضوعاتي که قطعاً فکر مي کنند، فرزند است.

حلاوت اين نعمت خداداي را نمي توان با هيچ وسيله اي جايگزين کرد. اما در اين ميان ترس ها و واهمه هايي نيز براي اين امر وجود دارد. مانند ترس از مسائل مادي. دغدغه هاي معنوي توانايي بر تربيت فرزنداني درست فرزند و بزرگ کردن فردي که براي جامعه مفيد باشد...

در روايات اسلامي به فرزند آوري از جهات مختلفي توجه شده است. يکي از اين ابعاد فرواني امت اسلام است که هر چه تعداد مسلمانان بيشتر باشد به قطع، قدرت و تأثيرگذاري آنها نيز بيشتر خواهد بود.

در دوران هاي نه چندان دور، امر فرزندآوري به دلايل مختلفي که بخش اعظم آن را مي توان ابعاد مادي و فرهنگي ناميد، بيشتر مورد توجه والدين قرار داشت تا جايي که هيچ خانواده اي کمتر از 5 يا 6 فرزند نداشت، اگر از بعد مادي خانواده ها تمکن فعلي را نداشتند و از نظر فرهنگي نيز سازمان ها و مراکز فرهنگي مستقل آنها را در تربيت فرزندانشان همراهي نمي کردند اما اعتماد به نفس و توکل به خدا باعث شده بود که زن و شوهر نگران هاي خود را در ارتزاق و تربيت فرزندان به دست خدا سپرده و فرزند شايسته اي تربيت کنند، فرزنداني که پدران و مادران فداکار امروز ما هستند.

 چگونه بر اين ترس ها غلبه کنيم؟

ترس اول : مسائل مادي

بايد قبول کنيم که متأسفانه عمده ترس خانواده ها به روي مسائل مادي است.

اين نگراني ها نه تنها شامل انواع هزينه هاي دوران بارداري بلکه بعد از آن و حتي، نگراني در باره مسائل سال هاي مدرسه، نوجواني، دانشگاه و ازدواج فرزند نيز، مي شود و  همين دل نگراني ها تبديل به ادله قوي براي فرزند نياوردن و محروم کردن خود از فرزند يا محروم کردن تک فرزند از نعمت برادر و خواهر خواهد شد.

نگراني هاي مادي... درست يا غلط؟

نمي توان گفت که به طور حتم نگراني هاي مادي اشتباه است. به هر حال عقل حکم مي کند مقداري از هزينه ها را در نظر گرفته و سپس اقدام  کنيم. اما آيا تمام کساني که از بيم ماديات فرزندي ندارند، منتظر حد اقل هايي هستند که تا حد متوسط را پوشش دهد؟

به راستي چنين نيست. حقيقتاً  بسياري از اين گونه افراد منتظر ايجاد يک شرايط فوق ايده آل مادي هستند و يا فکر مي کنند جامعه، تحولات تربيتي و فرهنگي بس عظيم در آينده پيش رو دارد و مي خواهند بعد از لحاظ شدن تمام اين شرايط  فرزندي داشته باشند و گرنه بي فرزندي بهتر از سختي کشيدن براي فرزند آوري و تربيت آن است!!

آنها در واقع به دنبال داشتن فرزندي با تمام معيارهاي خود هستند که هر چه مي خواهد داشته باشد در حاليکه همين نکته« فرزندم هر چه مي خواهد داشته باشد» مخرب تربيت و پرورش درست فرزندان است.

گاهي نيز نگراني هايي براي وضعيت خود دارند! يعني بالعکس گروه اول  هيچ گاه نگران داشته ها و نداشته هاي فرزند نيستند! اين گروه نگرانند که مبادا  اگر فرزندي بيايد از خوش گذراني هاي مادي آن ها کم شود! در حقيقت آن ها نگرانند مبادا همراهي دو نفرشان بهم بخورد و مجبور شوند مقداري هم براي نو رسيده پس انداز کنند.

سختي هاي ديروز و امروز

خواه ناخواه هر چه قدر به جلو مي رويم جوانان، خرج کم تري در زندگي متحمل مي شوند. نه اين که ارزاني بيداد کند! خير بلکه کمک هاي خانواده ها اجازه نمي دهد آب در دل کسي تکان بخورد، اين است که مي گوييم زندگي براي جوانان راحت تر شده.

البته اين امر براي همه صدق نمي کند اما مي توان گفت: تعداد زيادي از خانواده ها را در بر مي گيرد اما در حالي که عده بسياري از جوانان مي دانند در صورت داشتن فرزند، ساپورت مادي خواهند شد، اما باز هم اقدام نمي کنند. اين زوج ها  از مسائل ديگري هراس دارند که در ارتباط با آن در مقاله هاي بعدي صحبت خواهيم کرد.

کار دائمي ندارم

امروزه بسياري به بهانه درآمد کم و اينکه کارم قرار دادي است از آوردن فرزند جديد جلو گيري مي کنند. درست يا غلط در حال حاضر بيشتر مشاغل قرار دادي است، سه ماهه 6 ماهه و يک ساله. بديهي است که امر در جامعه به زودي تغيير نخواهد کرد پس تا کي بايد به شيوه زندگي بدون فرزند رضايت داد و آن را سبکي درست پنداشت!! اگر قرار باشد فردي از وجود بچه بهراسد که نکند روزي عذر مرا از محل کارم بخواهند، بايد تا آخر عمر بچه اي نخواهد. مگر آن که گنجي بيابد.

بچه جلوي فعاليتم را مي گيرد

عده اي اعتقاد دارند بچه مانع از فعاليت هاي آنان و يا حتي مسافرت هايشان مي شود آن ها مي خواهند از جواني خويش بهره برده و آن را صرف بچه و رسيدگي به او نکنند.

مسائل معنوي

آمادگي براي مادر يا پدر شدن

هيچ کس نمي تواند به طور حتم بگويد آماده مادر يا پدر شدن است. هيچ نشانه اي در اين زمينه به طور حتم وجود ندارد. اين يک امر نسبي است. يعني کسي که ازدواج کرد و مدتي طعم  زندگي مشترک را چشيد مي ذتواند بچه اي هم داشته باشد. پيش نياز مادر يا پدر شدن؛ همسر شدن است و اگر در اين زمينه و اداره امور خود و زندگي موفق هستيد بدانيد که مادر خوبي نيز خواهيد شد.

اما اين ترس شايد براي هميشه وجود داشته باشد، ترس از اينکه چگونه بايد با يک بچه کنار بياييم. اين ترس در مادر عميق تر است. مادران بيشتر ترس هاي معنوي دارند بر عکس پدران که  به کم بود هاي مادي در آينده فکر مي کنند.

تربيت فرزند سخت ترين کار دنيا

واقعاً هم سخت است! سرو کله زدن با بچه اي که از صبح تا شب با ضبط و ربطش کني و تمام امورش با توست . مادر ها از اين جهت هم نگراني هايي خواهند داشت.

مبحث تربيتت فرزند از آن مباحث مهم است که به عهده مادر گذاشته شده اين که او تمام تلاشش را بکند تا فرزندي پاک و صالح تحويل اجتماع دهد. همين مسئله نيز  عده اي را مي ترساند، ترس از اين که آيا توانايي تربيت صحيح فرزندش را خواهد داشت يا خير.

راه حل مناسب چيست؟

ايمان

بايد به خدا و فرموده اش ايمان داشت اين که مي فرمايد: «فرزندانتان را نکشيد از ترس فقر» يعني همين. يعني اين که من روزي دهنده هستم از چه ميترسي؟ عده اي گمان مي کنند همين کاري که مشغول آن هستند، روزيشان را مي دهد! در حالي که کاملاً اشتباه مي کنند روزي هر شخصي دست خداست. هر آن کس که دندان دهد نان دهد.خدا اگر فرزندي به کسي داد حتما که روزي او را خواهد داد. چه بسيار فرزنداني که وضع مالي خانواده را با حضورشانه رونق بسيار بخشيدند.

آگاهي

براي مادر يا پدر شدن بايد آگاه بود. يعني براي جلو گيري از ترس هاي بيهوده و يا مهم بايد اگاهي کسب کرد از نحوه تربيت هاي صحيح مطلع شد. بايد دانست که سرو کله زدن با يک يا چند فرزند هر چند سخت اما بسيار شيرين است. ميتوان در اين باره از سيره اهل بيت کمک گرفت و يا از تجربيات پدر و مادر ها بهره برد.

با بچه هم مي توان خوش گذراني کرد

بله کاملاً صحيح است که شايد با بچه نتوان همچون دوران قبل از آن رفتار نمود اما آيا دوران مجردي با دوران پس از ازدواج قابل مقايسه است؟ واقعيت اين است که بسياري ازدختران و پسران از خوشي هاي قبل از ازدواج و يا حتي آزادي عمل هايشان چشم پوشي مي کنند، زيرا مي دانند که قطعا آن چه را که دست مي آورند، ارزشمند تر است. آن ها قصد دارند به جاي رفقا اين بار با شريک زندگيشان خوش بگذرانند. فرزند نيز همين گونه است. او نيز با حضورش هديه اي مهم تر را با خودش به همراه دارد.

البته نمي توان گفت که هر کس فرزند دارد، از فعاليت ها و خوشي ها بازمانده است.

بسيارند کساني که با فرزند و يا فرزنداني مشغول تحصيل در مقاطع بالا هستند و يا اينکه فعالان اجتماعي خوبي مي باشند و حتي کساني که با وجود فرزنداني از سفر هاي خانوادگي لذت مي برند

 ترس را کنار بگذاريم

توجه داشته باشيم، تمام ترس هاي ما چه مادي و چه معنوي همواره وجود دارد و تمام نخواهد شد؛ بهتر است در فرصتي مناسب ترس را کنار بگذاريم و خود را به خداوند بسپاريم اگر چه  ناعاقلانه تصميم گرفتن، صحيح نيست اما بهانه تراشي هم مجاز نمي باشد.

 منبع: مشگات برین

دیدگاه شما

آخرین اخبار