به گزارش شبنم ها به نقل از پایگاه خبری زنان قم ، اشتغال زنان اگرچه با بحث های گوناگونی پیرامون سلامت  خانواده و سلامت جسمی و روحی زنان روبه رو است اما گرایش های گوناگونی حول محور اشتغال زنان وجود دارد.

این درحالی است که چندی پیش برخی از سازمان های دولتی جهت استخدام اطلاعیه هایی را صادر نموده اند اما به دلیل درصد پایین جذب بانوان فعالان حقوق زنان، با صدور بیانیه‌ای نسبت به سهمیه بندی جنسیتی نابرابر و سهم پایین زنان در استخدام دستگاه‌های دولتی اعتراض کردند.

در این بیانیه که به امضای بیش از ۹۰۰ نفر رسیده آمده است: «در روزهای اخیر، شاهد اعمال تبعیض‌آمیز سهمیه‌بندی جنسیتی در فرایند استخدامی فراگیر و مشترکی بوده‌ایم که در دستگاه‌های اجرایی دولت در حال اجرا است. سازمان سنجش کشور اولین آزمون استخدامی متمرکز دولت را در خردادماه ۱۳۹۴ برگزار می‌کند.

در این بیانیه آمده است : این در حالی است که مرکز آمار ایران داده‌های ناامیدکننده‌ای از وضعیت اشتغال زنان منتشر کرده است. طبق این داده‌ها، در دوره بین سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰، نرخ مشارکت زنان از ۱۶/۴ درصد در سال ۱۳۸۵، به ۱۲/۶ درصد در سال ۱۳۹۰ رسیده است.

اگرچه سهمیه استخدام زنان در این آزمون ها حدود نیمی از مردان است اما براستی اشتغال زنان در میان بیکاری مردان که موجبات مشکلات اجتماعی زیای را فراهم می آورد آنچنان عظیم و با اهمیت است؟ در جامعه ای که جوانان به دلیل بیکاری و مشکلات اقتصادی قادر به تشکیل خانواده نیستند، مناسب است که سنگ بیکاری زنانی که طبق عرف جامعه وظیفه ای در نان آوری ندارند را به سینه بزنیم؟

این درحالی است که زنان بی سرپرست و خودسرپرست از این قائده مستثنی هستند و باید جهت اشتغال آنان فکر مناسبی کرد اما می دانیم که زنان بی سرپرست معمولا به دلیل سواد پایین در زمره استخدام های دولتی قرار نمی گیرند پس چرا باید فعالان حقوق زنان برای احقاق حق زنانی که در حیطه استخدام های دولتی قرار ندارند، وارد میدان شوند؟

آمارها نشان می دهند میانگین بیکاری زنان در سال ۹۲ دو برابر مردان بوده است. نتایج آمارگیری نیروی کار در سال ۹۳ شکاف بیشتری را نشان می‌دهد؛ به‌طوری‌که نرخ بیکاری در میان مردان ۸/۷ درصد و در میان زنان ۲۰/۳ درصد محاسبه شده است اما باید درنظر گرفت که زنان وظیفه ای در جهت تامین اقتصادی خانواده نداشته و تنها قشری که در این زمینه وظیفه مهم اقتصادی دارند زنان بی سرپرست و یا خودسرپرست هستند.

فرشته روح‌افزامعاون شورای فرهنگی اجتماعی زنان معتقد است: ما با سهمیه‌بندی به این معنی که بار اقتصادی خانه نیز بر دوش زنان گذاشته شود مخالف هستیم. این چه نوع تدبیری است که همه این مسئولیت‌ها را بر دوش زنان بگذاریم پس جایگاه مردان و نقش آنها چیست؟ در این صورت عدم تعادل در خانواده‌ها به وجود می‌آید و در یک طرف خانمی قرار می‌گیرد که مسئولیت‌های بسیار گسترده و زیادی بر دوش دارد و در طرف مقابل مردی وجود دارد که حتی شغل نیز ندارد و این نوع نگرش خانواده‌ها را با بحران مواجه می‌کند.

این درحالی است که هم اکنون استحکام نهاد خانواده با حضور مادران حرف اول را در جامعه زده و اشتغال بی رویه بانوان با وجود بیکاری مردان تحصیل کرده و در شرف ازدواج ممکن است اثر عکس داشته و به عنوان تهدیدی برای سلامت جامعه تلقی شود.

اگرچه زنان ثابت کرده اند که می توانند در مناصب گوناگون بهترین عملکرد را داشته باشند اما باید توجه داشت به خطر انداختن سلامت روحی و جسمی زنان و جامعه برای بهبود آمارهای بین المللی اشتغال زنان در کشور، هزینه های سنگینی داشته و به وضوح مانع کامیابی اقتصادی کشور می شود چراکه جامعه ای که پذیرای تربیت فرزندانی در فقدان مادر است نمی تواند آینده مطلوبی داشته وبه طور حتم دچار مشکلات جبران ناپذیری خواهد شد.

فرشته روح‌افزامعاون شورای فرهنگی اجتماعی زنان می گوید :مقام معظم رهبری بارها در مورد اشتغال زنان فرموده‌اند که بحث فرزندآوری و همسرداری اولویت اول زنان ما است و ایشان فرموده‌اند ما مخالفتی نداریم با اینکه زنان مناصب را به دست بیاورند اما اینکه بخواهیم برای اینکه آمارهای بین‌المللی را بالا ببریم و در سطح جهان بگوییم زنان ما چقدر کار می‌کنند این یک ظلم مضاعف به زنان است.