به گزارش شبنم همدان به نقل از طنین یاس : چندی پیش گفت و گویی تحت عنوان "صندلی داغ" را از خانم مولاوردی خواندم، چیزی که دستگیرم شد این است که وی نمی داند با خود و مجموعه اش چند چند است! در بخشی از کلامش این سیاست موج می زد : « با ما یا علیه ما» چرا که او از منتقدانش تحت عنوان " آنها" یا " کسانی که با دولت زاویه دارند" نام برده است؛ البته خداروشکر که حداقل آنقدر روح لطیف زنانه در وجودش حلول کرده که با وجود عدم لبخند در بیش از یک ساعت و نیم مصاحبه، چون جناب "آخوندی" ضبط صوت و .. خبرنگار را پرت نکرده است!.
به هر حال نگارنده "نه با دولت زاویه" و نه در جرگه " آنها" قرار دارد،بلکه به عنوان یک بانوی ایرانی چند کلامی می خواهد با خانم مولاوردی، مکتوب تعامل کند.
اینکه بپرسم خانم مولاوردی! به راستی برای ما زنان در بیش از سه سال و نیم تصدی گری معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری چه کردید؟ تلاش های شما در تحقق کدام یک از چیزهایی که درست یا نادرست آن را مطالبات زنان می دانستید، تأثیرگذار بود اشتغال مان، ورزش مان، سلامت و خانواده های مان... کدامید؟
می دانم که پاسخ شما این است: « قرار نیست ما نقش یک وزارتخانه را ایفا کنیم. برخی جایگاه و مسئولیت ما را با دبیرکل سازمان ملل مقایسه میکنند » درست می گوید اما این را هم قبول دارید که در اندازه معاون زنان و خانواده ریاست جمهوری هم ظاهر نشدید و حتی ما شاهد یک مکانیسم نهادینه برای پیشرفت زنان نیستم!
کارنامه شما مملو از شعارهایی است که به عمل تبدیل نشده است! مثلا همین سهم کم زنان در مناصب دولتی برای آن چه کردید؟ جز اینکه وقتی خود به کرسی معاونت تکیه زدید این روند را برای دولت یازدهم به بهانه اینکه « میراثی است که به دولت رسیده» توجیه کردید، البته درست مانند رئیس دولت! که هر کمی و کاستی را به دولت قبل مرتبط می کند!
همسایه ما زنی سرپرست خانه وار است، مشکلاتش نه تنها در این سال ها کم نشده بلکه من شاهد از رنج و مضیقه بیشتر او در این وضعیت اقتصادی هستم! وقتی به پارک های شمال و جنوب شهر می روم، شاهد زنان کارتون خواب که اکثرا معتادند، هستم... اگر چه شما هیچ گاه آمار دقیقی از زنان معتاد ندادید اما من می بینم که حتی دختران دبیرستانی به سوی سیگار کشیده شده اند چیزی که می تواند آغاز گر اعتیاد باشد.
شما بر اساس یک سری آمارهای محرمانه! معتقدید وضعیت اعتیاد زنان در جامعه امروزی خطرناک تر از آسیب های خانواده است، برای این مقوله نه به عنوان یک عامل اجرایی نه در حد دبیرکل سازمان ملل بلکه به عنوان معاون یکی از نهادهای " جدی " و سیاستگذار در حوزه زنان چه کردید؟
از شما می پرسم چند درصد از این دختران و زنان معتاد به سمت کارتون خوابی و در نهایت روسپیگری پیش می روند؟ آیا بجز اینکه در « نشست کارگروه پیشگیری از آسیبهای اجتماعی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری » یکی از کارشناسان پیشنهاد توبکتومی – عقیم سازی – را برای آنها داد و برای تطهیر کردن شان به جای " روسپی و تن فروش " عنوان " کارگر جنسی" برای شان در نظر گرفته شدو از خطرات ایدز و .. سخنانی رد و بدل شد کار دیگری کردید؟
آیا نگاه دلسوزانه شما به مقوله زنان تن فروش و خطر آنها برای زنان سالم جامعه به این جا ختم می شد که کارشناسی این نشست شکوفا شده و بگوید: « اگر بخواهیم پدیده تنفروشی را از جامعه برداریم، خطر برای زنان عفیفه بیشتر میشود،»! یا للعجب از این نگاه فاصله گرفته شده از اسلام و انسانیت و شرافت ...
راستی با توجه به اینکه در هر دقیقه 9 طلاق در کشور به ثبت می رسد و در کلان شهر تهران 50درصد ازدواج ها به طلاق می انجامد، معتقدید « مثل برخی جامعه شناسان نمیگویم که در ایران خانواده در حال فروپاشی است، اما میگویم باید مراقب نرخ رو به رشد طلاق باشیم.» برای این مراقبت چه سیاست گذاری هایی کرده اید؟ به نظر من که هیچ چرا که شما قائل به این سیاست هستید که «در کشورهای درحالتوسعه زنان در منگنه رسیدگی به خانواده گرفتارند.»
خانم مولاوردی! در راستای بندهای مختلف سیاست های کلی خانواده چه کردید؟ کدام یک را در دستور کار خود قرار داده اید و برای تحققش تلاش کرده اید؟ مثلا در محور قرار دادن خانواده در قوانین و مقررات، نفی تجرد در جامعه، فرهنگ سازی و تقویت تعاملات اخلاقی، ایجاد بیمه خاص بیوگان و زنان سالخورده و بی سرپرست، ایجاد نهضت فراگیر ملی برای ترویج و تسهیل ازدواج موفق و آسان ، تحکیم خانواده از طریق نقش مادری و تقویت نقش پدری، مبارزه با اشرافیت و تجملگرایی و مظاهر فرهنگ غرب.، ایجاد فضای سالم و رعایت روابط اسلامی زن و مرد در جامعه، پیشگیری از آسیبهای اجتماعی و عوامل تزلزل نهاد خانواده بویژه موضوع طلاق و...
معاون محترم رئیس جمهور در امور زنان و خانواده! من از شما به عنوان یک زن یک مادر سوال می کنم این دلواپس کننده است که فقط در خانواده پدری، مادری و همسرِ من که متشکل از 40 خانواده است بیش از 25 دختر بالای 30 سال مجرد وجود دارد یا ازدواج کوکان در ایران که به ضرس قاطع می توان گفت در مناطق محدودی از کشور صورت می گیرد!؟ و شما به دلیل اینکه ازدواجها به ثبت نمیرسد، آماری در دست ندارید! راستی این را هم در نظر بگیرید که آمار جوانانی که سن شان از سن ازدواج چند سال و شاید یک دهه ای هم گذشته است، موثق وجود دارد به اندازه همان آمارهای طلاق که شما رشد صددرصدی آن را نمی پذیرید.!
خانم معاون، شما بهتر از من می دانید که بعد از انقلاب اسلامی یک انقلاب تحصیلی برای بانوان ایران به وجود آمد، تحولی عظیم در سطح تحصیلات بانوان و داد سخن شما کار برای زنان است، من از شما می پرسم آیا این از نقاط ضعف شما در تحقق یکی از مطالبات زنان نیست که هنوز تعداد زیادی از آنها بیکار بوده و بخشی از آنها در شغل های پایین دستی قرار دارند و فقط 35 درصدشان کارمند دولت هستند!
از تمام این ها که بگذریم نظرتان در مورد برنامه 2030 چیست؟ آنقدر مهم است که با حاشیه سازی های صورت گرفته هنوز بخش هایی از آن که مرتبط با زنان جامعه اسلامی است، در کوتاه ترین فرصت ها انجام می شود اما طرح جامعه توانمندسازی زنان سرپرست خانه وار با تمام کمی و کاستی ها و .. بعد از گذشت بیش از سه سال ونیم از تصدی گری شما در حد پایلوت باقی مانده است!
برای من جای سؤال است که چرا در گفت وگوهای تان صحبت از ابلاغیه رهبری در خصوص سیاست کلی خانواده نمی کنید و برایش کارگروه تشکیل نمی دهید و به رسم دولتی ها همایش برگزار نمی کنید ... اما برای آنچه از کنوانسیون های خارجی و تفاهم نامه های آن طرف آبی است تمام تلاش تان را بدرقه راه تحققش می کنید!آیا این از زاویه داشتن نگاه شما با نگاه رهبر انقلاب اسلامی نیست؟
وقتی رهبر انقلاب در آستانه تولد حضرت فاطمه سلام الله سخنانی را پیرامون زنان و برخی از اقدامات صورت گرفته در حوزه آن ها فرمودند شما موضعی نگرفتید و لبیک نگفتید؟.. اینکه رسم همه مسئولین است! سکوت شما نشانه چیست؟
خلاصه اینکه خانم مولاوردی چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است، عملکرد شما در حد زنان فرهیخته و ما و متناسب با تأثیری که در برهه های مختلف انقلاب داشته اند و نقشی که در جامعه و خانواده ایفا می کنند، نیست.
اینکه شما در حد معاونی که برای احقاق حقوق قشر زنان آن هم زنان مسلمان با ضابطه ها و فرامین مشخص دینی حیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... دارند فعالیت نمی کنید بلکه آنها را به ورطه خطرناک می کشانید که زنان غربی برای احقاق حقوق شان در آن غرق شده و به ساحل آرامش و احقاق حقوق نرسیده اند.
انتهای پیام/ص
دیدگاه شما