به گزارش شبنم ها،

۲۱- نقد نکنید...

در صورتی که دوستان و معلم درکلاس های آنلاین یا دیگر افراد درشبکه اجتماعی دچار نقصان هایی در رفتار هستند، افراد را نقد نکنید وتالش کنید فرزندتان را در مقام  تحلیل گر در آن موقعیت قرار دهید تا بتواند رفتار را جدای از شخصیت فرد، مورد نظر بررسی و تحلیل کند. این موضوع خصوصا در دوره نوجوانی از اهمیت بیشتری برخوردار است.به طور کلی، یکی از راههای جلب نوجوانان توسط افراد سودجو این است که با زیرپا گذاشتن حریم ارزشها، زبان نقد دیگران را باز می کنند و عده‌ای نادانسته شخصیت او را به نقد  میکشانند و نوجوان برای مقابله بااین جریان و مقاومت بیشتر، به سوی او کشانده شده و به گروه طرفدارانش  می پیوندد.

۲۲- اشتباه نرویم...

ممکن است بچه ها شکل حضور در کلاس آنلاین را ندانند که می تواند به دلیل تازه بودن تجربه برای آنها باشد. آموزش قواعدی روشن، تسهیل کننده و مؤثر برای حضور در کالس های غیرحضوری مجازی ضروری است.لزوما این قواعد شامل انتظاراتی نیست که  بنابر تصور ما درست هستند.
برای مثال، مادر یا پدر اصرار دارد فرزندش برای حضور در کالس مجازی پشت میز تحریر بنشیند یا لباس مدرسه بپوشد که شاید تأثیر چندانی بر عملکرداو ندارد. اما این که کتابش را همراه توضیح معلم باز کند، مطالب را دنبال کند، یادداشت برداری کند، سؤالاتش را بپرسد، به سوال معلم پاسخ دهد ومواردی از این دست، یاد دادنی هستند.

۲۳-مثال بزنید

معموال فرزندان از چگونگی حضور در فضای مجازی آگاهی ندارند و نمی توانندتفاوت بین ارتباط در فضای واقعی و فضای مجازی قائل شوند. همچنین نوع ارتباط و گفتار با افراد مختلف هم برایشان یکسان است.خوب است از نمونه رفتارهایی که خودتان در محیط و موقعیت های گوناگون در شبکه های مجازی ارائه می دهید و مالحظاتی که رعایت می کنید، بیان کرده و نشان دهید که چطور می توانیم با تفاوت قائل شدن در گفت و گو و ارتباط با افراد در موقعیتهای گوناگون، موفق عمل کنیم.استفاده از ادبیات گفتاری و نوشتاری پاکیزه و دوری از به کار بردن اصطلاحاتی که چندان مقبول نیستند، از دیگرمثال هایی است که می توانیم اشاره کنیم.

۲۴- تفکر کنیم...

برای این که بتوانید الفبای مشترک بیشتری با فرزندتان داشته باشید، درقلمرو علاقمندی های او وارد شوید.گاهی با هم فیلم مشترک ببینید،کتاب الکترونیک مورد عالقه او را حتی به صورت خالصه مطالعه کنید وهر زمان فرصتی دست داد، درباره آن با یکدیگر صحبت کنید. چنین فعالیتهایی، به ایجاد درک مشترک منجر می شود و برای پیروی از قواعدمربوط به فضای مجازی به کارتان می آید. در عین حال، از این طریق می توانید او را برای تفکر انتقادی تقویت کنید، زیرا در خودمدیریتی در شبکه های اجتماعی، فرزندان بیش از هر چیزی تفکر نقاد نیاز دارند. پس از
مطالعه یک داستان در کتاب الکترونیک یا فیلم، می توانید درباره شخصیت های آن، اتفاقات و ماجراهای رخ داده گفتگو کنید.

۲۵-پیشنهاد دهید...

از جمله کارهایی که موجب تنظیم اوقات حضور در فضای مجازی می شود، مشغول به امور دیگر و سرگرمی های سازنده است. برای این منظور، فعالیتهای ورزشی، آموزشی و سرگرمی را که به صورت معمول و مستمر در زندگی فرزندتان وجود داشته باشد، بنا کنید. هم چنین برای اوقاتی که به اصطلاح از بیکاری حوصلہ او سر می رود و به شما مراجعه می کند، با همراه ی فرزندتان فهرستی از کارهای مختلف تهیه کنید تا با مراجعه به آن و انتخاب یک فعالیت، بتواند به راحتی خودش را مشغول نگه دارد. گاهی برای ایجاد جذابیت بیشتر خوب است یک انتخاب تصادفی و چشم بسته از میان فعالیت ها داشته باشد.

۲۶-حواله نکنید...

هنگامی که فرزند شما درگیر یک پرسش است، با بهانه اینکه »بزرگ میشوی می فهمی« او را با سؤالات بدون پاسخ رها نکنید. این کار بیشتر موجب تحریک کنجکاوی و گشت و گذار در فضای مجازی شده و می تواند زمینه دریافت اطالعات نادرست بیشتر از درک او یا خارج از چارچوب های ارزشی خانواده را ایجاد کند.
به همین علت، پاسخ دادن به صورت منطقی و متناسب به درک فرزند ازاهمیت زیادی برخوردار است. شناسایی موارد کنجکاوی فرزندتان و توجه ووقت گذاری برای سؤالات او در هر زمینه، می تواند از وقوع تجارب ناسودمنددر ارتباط با شبکه های مجازی پیشگیری کند.

۲۷-متوجه باشید...

گاهی فرزندان سؤالات خود را مطرح  نمی کنند و تنها نشانه های کنجکاوی درآنها دیده می شود. متوجه این نشانه ها باشید و تلاش کنید با دعوت برای صحبت کردن، کنجکاوی او را در حد توان درک و تناسب با چارچوب های ارزشی خانواده پاسخ دهید؛ زیرا در صورت عدم توجه شما به کنجکاوی ها، ناخودآگاه پای شبکه های اجتماعی باز می شود. فراموش نکنید برای انجام این کار الزم است قبل از گفت و گو از فرزندتان اجازه بگیرید و بپرسید آیامایل است شما او را راهنمایی کنید و درباره موضوع کنجکاوی او گفت وگوکنید؟شناسایی نشانه های کنجکاوی فرزندان و مطالعه رفتار آنها در موقعیت های گوناگون می تواند به شما کمک کند راحت تر فرصت های این گونه رابشناسید و از آن استفاده کنید.

۲۸-فضولی نکنید...

از جمله مواردی که حس بد دخالت یا فضولی را در مخاطب ایجاد می کند، این است که بدون اجازه و اطالع، به گشتن وسایل یا جابه جا کردن متعلقات او مشغول شوید. برخی این کار را نشانه صمیمیت یا قدرت می دانند در حالی که پیام منفی آن بیشتر از نتاج مثبت احتمالی آن است و به همین دلیل چنین رفتارهایی در خانواده توصیه  نمی شود.با این حال هر زمان احساس می کنید نیاز است تغییری ایجاد شود یااطلاعاتی پیدا کنید، حتما با فرزند یا همسرتان مشورت کنید، نظر او رابپرسید و برای انجام کارها از جمله جابه جایی وسایل مربوط به اواز همراهی‌اش استقبال کنید و اطلاعات بیشتر را از طریق گفت وگو و همراهی به دست آورید.

۲۹-در را باز نکنید....
یکی از جذابیت ها و در عین حال نگرانی ها، احساس تنهایی ناشی ازوابستگی به فضای مجازی است. فرد در رابطه مجازی با دیگران، به مهارت های زندگی در شرایط حقیقی نیاز ندارد و وابستگی به فضای مجازی، به مرو ر به کاهش شبكه تعامالت اجتماعی و حضور منجر شده و ارتباط او با اطرافیان محدود می شود. به همین دلیل پیشنهاد می شود در خانه در اتاق ها بازباشد تا احساس ارتباط واقعی با دیگران در طول حضور در فضای مجازی، بیشتر فراهم شود.احساس بودن در کنار دیگران، به صورت کلی نوعی نظارت غیرمستقیم است.همه ما در صورتی که بدانیم دیگران در کنار ما هستند رفتارهای حساب شده تری را در موقعیت های مجازی انتخاب می کنیم.

۳۰-بازی راه نیندازید...

از بدترین اتفاقات تربیتی، راه انداختن بازی دزد و پلیس است که در برخی روابط میان و فرزندان و والدین شکل می گیرد. والدین نگران و افرادی که احساس ناتوانی برای تربیت فرزند خود دارند، اغلب موجب شکل گیری چنین روندی هستند. هنگامی که والدین تصمیم میگیرند گوشی فرزند را بگیرند واز او پنهان کنند، بدون اطالع یا با اطلاع، دسترسی به اینترنت منزل ر ا محدودکنند یا برای اتفاقاتی که باعث شده از فرزند خود راضی نباشند، به عنوان بهانه ای برای تنبیه استفاده کرده و به تبع آن، دسترسی به فضای مجازی را مسدود کنند؛ در همه این موارد، بازی دزد و پلیس راه انداخته اند که بی اعتمادی و عدم درک متقابل را افزایش می دهد.