از بین رفتن رفاه و آرامش حقیقی افراد، ارمغانی است که غرب به واسطه ترویج فرهنگ مصرف گرایی و تجمل گرایی به مردم کشور های جهان سوم هدیه داد وخسارتهای بسیاری همچون تزلزل در نظام خانوادگی و روابط اجتماعی را به همراه آورد.

بِرندگرایی را می‌توان یکی از ابعاد زیست و زندگی مبتنی بر لاکچری یا تجمل گرایی توصیف کرد که تقریبا تمام آحاد جامعه، به انحای گوناگون نمونه ها و مواردی از این پدیده را بصورت مستقیم یا غیر مستقیم مشاهده کرده اند.

بیماری چشم هم چشمی که جزو یکی از بیماری های روانی است و فرد را آنقدر در تجملات و نگاه کردن به زندگی دیگران غرق میکند که فرد کم کم مشاعرش را از دست داده و فقط به فکر تقلید از زندگی دیگران میفتد.

تجمل گرایی که خود ناشی از مصرف زدگی است یکی از عوامل مهم در ناشاد بودن افراد است زیرا این گروه از انسان ها شاد بودن خود را در قید و بند شرایط و امکاناتی می دانند که ممکن است همیشه برایشان فراهم نشود و بدین ترتیب زندگی سرد و یکنواختی را برای خود فراهم می کنند.