به گزارش شبنم ها،

۱۱- تولید کنیم...

فرهنگ سازی در خانواده و طراحی رفتارهایی که به مدیریت خود مربوط می شود، تأثیر زیادی بر کسب موفقیت در مواجهه با شبکه های مجازی در خانواده دارد. برای این منظور، الزم است تولید فرهنگ در همه زمان ها و قبل و حین حضور در فضای مجازی برای والدین اهمیت داشته باشد.
برای مثال، قبل از این که وسیله ارتباط مجازی برای فرزندتان تهیه کنید، رفتارهای درست مواجهه با آن را در خانه تمرین و هر جا نیاز است درباره آن گفت وگو کنید. این پیش آگاهی به او کمک می کند راجع به رفتارش تصمیم بگیرد و نقش خود را در این ماجرا پررنگ و مؤثر بداند. هم چنین در این راستا، خودتان به شیوه استفاده از فضای مجازی در خانه پایبند
باشید تا بیانگر فرهنگ مورد نظر شما باشد.

۱۲-گفت و گو کنیم...
فراموش نکنید بهترین شیوه برای این که به فرزند نوجوان خود چیزی را آموزش دهید، این است که گفت وگو را درخانواده به یک فرهنگ و الگوی رفتاری دائمی تبدیل کنید. والدینی که با فرزند خود گفت وگو می کنند،الفبای مشترک بیشتری دارند و به همین دلیل، زمانی که والدین از آن ها می خواهند که رفتارهای خاصی در برخورد با فضای مجازی داشته باشند، کمتر
دچار چالش و بدفهمی می شوند. گفت وگوها می تواند در زمینه های گوناگون باشد و قصد اصلی این نیست که در همه وضوع های گفت وگو به یک نتیجه مشخص برسیم، بلکه به دنبال ایجاد دنیای مشترک و فهم یکسان از موارد گوناگون هستیم. بنابراین برای مثال، به ظاهر درباره آب وهوا صحبت می کنیم، اما در پس آن یکی شدن فهم و ایجاد الفبای مشترک گفت وگو وجود دارد.

۱۳-توافق کنیم....

برای که بتوانید انتظارات خود را از فرزندتان برای استفاده از فضای مجازی به عمل برسانید، لازم است با او توافق کنید. برای این منظور، از او بپرسید برای انجام کارهایی که به اینترنت نیاز دارد چقدر زمان میخواهد. البته نوع کارهایی که در فضای مجازی انجام می دهد، در گفت و ‌گوی دیگری روشن شده و در آن مورد جداگانه صحبت کرده اید. نظرخودتان را در مورد میزان زمانی که می تواند در فضای مجازی باشد، بگویید. دلایل خود را هم از این موضوع بیان کنید. دالیل او را هم بشنوید و در نهایت با یک زمان معین، به توافق برسید.
پیش از گفتگو، در مورد منطقی بودن دلایل خودتان بیشتر مطالعه و فکرکنید و از بیان جمالتی مانند »چون من می گویم«، » چون این کار درست است«، »چون همه این طور رفتارمی کنند« و ... پرهیز کنید.

۱۴- نظارت کنیم...

پیگیری کردن و نظارت بر روند اجرای آنچه مورد انتظار است، می تواندموجب شود به مرور پایبندی فرزندان به قول و قرارها در این زمینه باسهولت و دقت بیشتری انجام شود. بهتر است در جلسات گفت و گو به منظور سهولت در تغییر رفتار و پایبندی به توافقات، از فرزندتان بپرسید درصورت عدم توجه او به آنچه مطرح شده، چه اتفاقی باید رخ دهد و به معنای دیگر عواقب کم توجهی او چیست؟ در این باره نیز با هم توافق کنید ممکن است عاقبت این کار، کم شدن ساعت استفاده او از شبکه های اجتماعی در روز دیگر تعیین شود. حالا در صورتی که در طول نظارت متوجه این رفتار شدید، لازم است مطابق قرار قبلی، پیامد تعیین شده اجرا شود.

۱۵-الگو طراحی کنید...

می توانید با تکیه بر شناخت از فرزندتان، نوع توافق میان شما، نیازها و وابستگی های او به فضای مجازی و برنامه ای که در مدیریت فضای مجازی برای او مناسب است، به قاعدۂ روشنی برسید. این کار به شما کمک می کند تا زمان حضور او در فضای مجازی آشفته نباشید. بر این اساس، ممکن است برنامه هر کدام از فرزندان نیز با هم متفاوت باشد وبه همین دلیل، توضیح دادن شرایط فرزندان برای هم و ضرورت تفاوت دربرنامه ها به ویژه اگر در دوره های سنی فاصله داری از هم قرار دارند، بسیار مهم است.

۱۶-پاسخ دهید..

از جمله سؤالات والدین برای خرید تلفن همراه یا تبلت این است که چه سنی برای این اقدام توصیه می شود؟
برای این منظور به ۲ سؤال پاسخ دهید:

آیا فرزندتان قدرت درک قوانین و فرهنگ استفاده از فضای مجازی را که موردانتظار شما است، دارد؟
پرسش دوم این است که آیا شما قدرت و توانایی نظارت بر عملکرد او را دارید؟

با مطالعه رفتار خود در موقعیت های گوناگون ارتباط با فرزندتان، در می یابیدتا چه اندازه مهارت نظارت و توانایی کنترل دارید. در صورتی که پاسخ سؤالات مورد اشاره مثبت است، یعنی سن مناسبی برای اقدام به این کار است.

۱۷- پیش قوانین وضع کنید....

برای این که وسیله ای مانند تلفن همراه برای فرزند خود تهیه کنید، لازم است این شرط را بررسی کنید که آیا فرزند شما می تواند قواعدی ر ا در این باره درک کند؟
 در صورت مثبت بودن پاسخ، جلسه یا جلساتی را به همین منظور اختصاص دهید و حدود انتظارات خود را شرح دهید. برای مثال، اگر دوری از قرارگیری تلفن همراه در تخت خواب و هنگام شب مورد نظر است، جایی را برای آن مشخص کنید و دلیل این که چرا باید شب ها تلفن در حالت پرواز یا خاموش باشد را شرح دهید.
به یاد داشته باشید همه انتظارات و قوانین در طول زمان نیازمند تغییر وتجدیدنظر هستند و منطقی نیست قواعد و انتظارات در طول زمان تغییرنکنند.

۱۸- مزاحم نشوید...

زمانی که در مسیر تعیین قواعد و ایجاد هماهنگی بیشتر با فرزندتان هستید،موقع حضور او در شبکه های اجتماعی مطابق برنامه توافق شده، مدام باسرزنش کردن یا رد شدن از مقابل او، آرامش و لذت را از فرزندتان دریغ نکنید.
ممکن است از ترس این که او بیشتر از زمان معین در این کار بماند، مدام زمان را به او یادآوری کنید. این کار نوعی مزاحمت و عدم احترام به توافقات قبلی است. بگذارید در حین بهره مندی از فضای مجازی در صورت رعایت
قواعد، مجبور به پاسخ گویی به شما نباشد. شاید کوک کردن یک ساعت که پایان یافتن زمان حضور در شبکه های اجتماعی را اعالم کند، بهتر از یاد آوری های زبانی شما باشد.

۱۹- تربیت نکنید...

با وضع قوانین سخت و دست و پاگیر، آثار بدتری ایجاد می شود که ازآن جمله، دروغ گویی و پنهان کاری است.
در چنین شرایطی، کشف و ردگیری اشتباهات در فضای مجازی و کمک به رفع آنها کاری دشوار است. برای پرهیز از این اتفاق، تالش نکنید شیوه تربیتی خود را به عنوان راهی برای اثبات باهوش بودن، حواس جمع بودن و زیرک بودن خودتان تلقی کنید. مهم این است که از هوش و توان بالای خود نه برای مچ گیری بلکه برای یافتن راههای ارتباط مؤثر با فرزندتان
بهره بگیرید.

۲۰-مطلع باشید...

توجه کنید که برگزاری کلاسهای خصوصی در شبکه های اجتماعی با این تصور که به صورت حضوری برگزار نمی شود، عاری از خطر نیستند.به سادگی او را در این مسیر رها نکنید و حتما مربی و محتوای دوره راحتی به صورت گذرا بررسی کنید تا از امنیت رابطه اطمینان پیدا کنید. گفت وگوهای مجازی او با معلم را دنبال کنید و برای این منظور از فرزندتان بخواهید روند کار را برای شما شرح دهید.خودتان هم در ارتباط با معلم باشید و از ایشان دعوت کنید تا موارد ضروری و هماهنگی ها را با شما در میان بگذارند. اگر برای هماهنگی بیشتر، معلم فرزندتان برای شما گروه یا کانالی در فضای مجازی درست می کند، این کار را جدی بگیرید و عضویت در این فضاها را بپذیرید.