به گزارش شبنم همدان به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان : کاروان امام حسین (ع) در روز دوم محرم وارد سرزمین کربلا شد و تا عاشورا در این سرزمین ماند. سرزمین کربلا در ۶۰ مایلی بغداد، غرب فرات و ۵ فرسنگی نینوا قرار گرفته است. این سرزمین خالی از سکنه بوده و پستی، بلندی و گودال‌های زیادی داشته است.

بنابراین گزارش، امام حسین (ع) در لحظه ورود به سرزمین کربلا، خاک را بویید و فرمود: همان است قتلگاه و خوابگاه ماست. اسب امام سوم شیعیان از ورود به کربلا پرهیز کرد و این امام بزرگوار هفت اسب عوض کرد و با هفتمین اسب وارد سرزمین کربلا شد. ایشان با لباس پیامبر وارد زمین کربلا شدند.
شایان ذکر است در هنگام ورود امام حسین (ع) به سرزمین کربلا، سپاه حر نیز با وی وارد کربلا شدند در همین موقع سواری کمان بر دوش رسید و نامه عبیدالله‌زیاد را به حر داد. در نامه نوشته بود همین که نامه‌ام رسید بر حسین سخت بگیر و او را در زمینی بی‌آب و خشک و بی‌پناهگاه فرود آور. این پیک نیز مراقب است که همراه تو باشد و جدا نشود تا دستورم را کاملا انجام دهی. حر نامه را به امام حسین (ع) نشان داد و گفت: چاره‌ای جز این ندارم. در همین جا فرود آی. امام سوم شیعیان فرمود:بگذار در دهکده غاضریه فرود آیم یا در شفیه که حر نگذاشت و گفت:این مأمور مراقب من است!
امام حسین (ع) با ورود به کربلا نامش را پرسید چندین نام گفتند و با شنیدن نام کربلا فرمود: اللهم انی اعوذ بک من‌الکرب والبلاء.
خاطرنشان می‌شود امام حسین (ع) شهادت خود و حمل سر بر نیزه را برای زهیر‌بن‌القین بازگو کرد. حوادث فراوان دیگر که ناشی از عکس‌العمل یاران و خانواده امام سوم شیعیان است نیز ذکر شده است.
منابع:
۱. اخبار‌الطوال
۲. تاریخ طبری
۳. معجم‌البلدان
۴. الحسین فی‌الفکر‌المسیحی
۵. کربلا و حرم‌های مطهر
۶. آشنایی با عتبات مقدسه و زندگانی چهارده معصوم
۷. آینه در کربلاست (محمدرضا سنگری)

انتهای پیام/ص

روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روزشمار محرم روز دوم محرم روز دوم محرم روز دوم محرم روز دوم محرم روز دوم محرم روز دوم محرم روز دوم محرم روز دوم محرم روز دوم محرم کاروان امام حسین(ع) کاروان امام حسین(ع) کاروان امام حسین(ع) کاروان امام حسین(ع) کاروان امام حسین(ع) کاروان امام حسین(ع) کاروان امام حسین(ع) کاروان امام حسین(ع)

به گزارش شبنم همدان

بارش‌های موسمی در هند همیشه با هجوم خزندگان خطرناک به مناطق روستایی همراه است. به تازگی ورود یک مار شاه کبرای غول پیکر به یک خانه روستایی در ایالت «اوتاراکند» واقع در شمال هند خبرساز شده است.

زن محلی که در حال تمیز کردن خانه بود ناگهان این مار سمی خطرناک را در زیر یک میز مشاهده کرد. این زن که هویتش اعلام نشده در حالی که با دیدن مار دچار ترس و وحشت زیادی شده بود بلافاصله با اداره جنگلبانی تماس گرفت و درخواست کمک کرد.

به گزارش شبنم ها،

 فلسفه بعضی از اتفاقات بیش‌تر از آن‌که نیاز به توضیح داشته باشد نیاز به بازنگری دارد. شاید نوع پوشش مراسمات عزاداری یا نحوه برگزاری مراسم در برخی نقاط دنیا آن هم به صورت استثنائی متفاوت باشد، اما اصل بر این است که فرد غم‌دیده ناراحت است و یا دست‌کم به احترام غم دیگران خود را ناراحت نشان می‌دهد. از آن‌طرف این یک اصل بدیهی و پذیرفته شده در مناسبات اجتماعی است که فرد غم‌‍ زده خود را نمی‌آراید. عدم آرایش و پیرایش در فرهنگ ایرانی و اسلامی برای مدت‌ها به نشانه عزاداری، نشانه احترام به فردى است که از دنیا رفته.

فسلفه ایام محرم و عزاداری امام حسین (ع) علاوه بر همه ابعاد وسیعش به عزاداری و سوگ گره خورده است. در کنار همه پیام‌های عاشورایی شهادت امام حسین (ع) و یارانش که با مظلومیت بسیار در این ایام اتفاق افتاده و از دیرباز شعور درک چرایی حادثه کربلا با شور عزاداری بر امام حسین (ع) و یارانش و مصیبت‌هایی که بر بازماندگان گذشت، همراه بوده است. اینکه گفته شد گویا فلسفه عزاداری بر اباعبدالله و چرایی برپایی ایام محرم نیاز به بازنگری دارد، ورود مدها، آداب جدید و ظواهر ناپسندی به نام «لایف استایل محرم» است که گویا به همه چیز توجه دارد جز ایام عزاداری و سوگ اهل بیت (ع).

مد همان مد است فقط با رنگ مشکی

وضعیت مد و پوشش در کشور ما مخصوصا در سال‌های اخیر از عرف جامعه ایرانی و اسلامی فاصله گرفته است. اما حداقل در سال‌های گذشته با نزدیک شدن به ایام محرم به احترام عزاداری اباعبدالله (ع) پوشش‌ها حتی در سطح خیایان به پوشش اسلامی و دینی نزدیک‌تر می‌شد. اتفاقی که این روز‌ها به شدت کم شده و مد غیرمتعارف کوچه و بازار مردان و زنان، فقط زنگ خود را به مشکی تغییر می‌دهد.

در این بین باز هم فضای مجازی آتش مد مشکی را شعله‌ورتر می‌کند. جستجوی هشتگ «استایل‌های محرمی» یا «لباس محرمی» شما را وارد دنیایی از مد‌های پوششی می‌کند که هیچ ارتباطی با یک مراسم عزاداری ندارند. مانتو‌های بدن‌نما و کوتاه، شلوار‌های جذب، روسری‌هایی که طرح آن‌ها فقط با استفاده به صورت باز و بدون حجاب قابل دیده شدن است و کفش‌ها و طرح‌هایی که مناسب مهمانی هستند. در واقع همه این پوشش‌ها را می‌شود با تغییر رنگ از مشکی به رنگ‌های دیگر در مهمانی‌ها و مراسم شاد هم استفاده کرد.

رسم عزا به سادگی و پوشش حداکثری است

این در حالی است که نه فقط در ایران بلکه در سایر نقاط دنیا وقتی پای رسوم مذهبی به میان می‌آید پوشش حداکثری و ساده هم به دنبال آن مطرح می‌شود. مثلا همان‌طور که برای ورود به امامزاده‌ها در ایران نیاز به پوشیدن چادر است، سایر معابد مذهبی در کشور‌های دیگر هم اجازه ورود با هر پوششی را نمی‌دهند و از توریست‌ها می‌خواهند با خریداری پارچه بدن خود را به صورت حداکثری بپوشانند.

عدم پوشش مناسب برای یک مراسم مذهبی را به عدم تناسب لباس و آراستگی فرد برای شرکت در یک مراسم عزاداری اضافه کنید. هنوز هم در بسیاری از نقاط کشور رسم است که در روز عاشورا به نشانه مصیبت و غم مردان و زنان، بر لباس مشکی خود گل و خاک می‌ریزند تا در عزای اباعبداالله حتی از نظر ظاهری بیشتر از همیشه مصیبت‌زده باشند. اما صفحات مجازی تولید وفروش مد‌های محرمی که قطعا مشتری‌های خودشان را هم دارند شما را به خرید لباس‌هایی دعوت می‌کنند که حتی بیشتر از پوشش باقی ایام سال، جلوه‌گر است.

آرایش مخصوص محرم!

مسیر تناقض فکری و رفتاری در ایام عزاداری اباعبدالله وارد فاز‌های تازه‌ای شده است. حالا به خیلی از افراد برای حضور در مراسمات محرم از روز‌های قبل به آرایشگاه می‌روند. اکثر سالن‌داران به صورت رسمی ابراز نمی‌کنند که در این ایام آرایش و پیرایش مخصوص محرم انجام می‌دهند، اما می‌گویند اگر مشتری بخواهد برای او ناخن با تم رنگ مشکی و عزاداری می‌کاریم، مو‌های خانم‌ها را به نحوی روشن می‌کنیم که در کنار روسری مشکی بیشترین جلوه را داشته باشد. حتی ممکن است برای مشتری آرایش صورت تیره انجام بدهیم!

همه این خدمات به صورت غیررسمی، اما در قالب آرایش محرمی در اکثر سالن‌ها و آرایشگاه‌های زنانه قابل دسترس است. حتی آرایشگاه‌های مردانه با نزدیک شدن به ایام محرم برای مشتری‌های خود پیشنهاد‌های ویژه‌ای دارند: ریش و موی خود را بلند کنید تا به آن‌ها مدل‌های خاص برای حضور در مراسم‌های محرم بدهیم!

حتی یک چندسالی است که به طنز، اما با ریشه‌های واقعی این ماجرا دهان به دهان بین مردم می‌چرخد که مردان در ایام قبل از محرم به باشگاه‌های ورزشی می‌روند تا با ورزیده کردن بدن خود در ایام محرم و در دسته‌های عزاداری بیشتر جلوه‌گری کنند!

سوگ محرم قربانی درآمدزایی مجازی

درست است که مراسم عزاداری و گریه بر امام حسین (ع) در هر کدام از مناطق کشور با رسم و رسوم خاص مردم آن منطقه برگزار می‌شود. اما وجه تشابه همه این رسوم، رعایت رسم عزا و داغدار بودن است. از رسم «سنج و دمام‌زنی» در جنوب کشور گرفته تا «علم‌بران» که در بسیاری از شهر‌های کشور انجام می‌شود. اما حتی در رسمی که در آستانه اشرفیه انجام می‌شود و برگزارکنندگان آن فقط خانم‌ها هستند، پوشش خانم‌ها عبای بلند و اکثرا چفیه است که با آن صورت را می‌پوشانند و یا از روبند استفاده می‌کنند.

سال‌هاست که مراسم‌های زنانه روضه‌خوانی در داخل خانه‌ها یا حسینیه‌ها برگزار می‌شود. از قدیم متولیان این مراسم‌ها ساده‌ترین لباس‌های مشکی خود را می‌پوشیدند و خانم‌های مدعو به احترام عزاداری سیدالشهدا (ع) چادر و روسری هم از سر خود برنمی‌دارند. یعنی به دنبال آراسته بودن حتی در مراسماتی که به صورت خصوصی و در خانه‌ها برگزار می‌شود هم نیستند.

همه این احترامات و رعایت آداب و رسوم عزاداری این روز‌ها در سایه تبلیغات و درآمدزایی در شبکه‌های اجتماعی در حال به حاشیه رفتن است. تا جایی که حتی لباس‌های نامناسب در قالب فروش محرمی برای کودکان هم به بازار آمده است. آیا قرار است کودکان ما از محرم فقط پوشیدن جدیدترین و به روزترین لباس‌های تیره را یاد بگیرند و تا در بزرگسالی با آمدن محرم صرفا به دنبال آخرین مد لباس مشکی باشند؟!

منبع: فارس

انتهای پیام/

به گزارش شبنم ها،محسن حاجی‌میرزایی وزیر آموزش و پرورش در صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت: به منظور ارزیابی میزان آمادگی مدارس برای شروع سال تحصیلی جدید، معاونان را مأمور حضور در کلیه استان‌ها کردم، گزارشات دریافتی، امیدوار کننده و اطمینان بخش بود.

‏وی افزود: مصمم هستیم سال تحصیلی جدید را با مراقبت ‌از سلامت ‌و آموزش‌ دانش‌آموزان‌ در ۱۵ شهریور ‌آغاز‌ کنیم.

به گزارش شبنم ها،

 اختلال اتیسم و طیف آن، یکی از اختلال‌های رشدی اعصاب است که حیطه‌های شناختی، زبانی و اجتماعی کودکان مبتلا به آن را درگیر می‌کند.
این اختلال معمولا در سنین رشد یعنی قبل از ۵ سالگی شروع می‌شود و دو ویژگی اصلی دارد که یکی مشکل در تعامل اجتماعی (توانایی نداشتن در برقراری ارتباط‌های اجتماعی، ابراز خواسته‌ها و تبادل عواطف) و حفظ و نگهداری یک ارتباط اجتماعی است.

شاخص‌ترین نشانه‌ای که مردم از افراد مبتلا به اتیسم می‌شناسند نبود ارتباط چشمی است، اما این تنها نشانه این اختلال نیست چرا که نشانه‌های دیگری چون ابراز نکردن خواسته‌ها، مشکلات رشد زبان و درک نکردن محتوای کلام نیز در افراد مبتلا به اتیسم دیده می‌شود.

فربد مفیدی روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با برخی از شاخص‌های افراد مبتلا به اتیسم اظهار کرد: حرکات کلیشه‌ای و چسبندگی، عادت‌ها و رفتار‌های خاصی مثل چرخاندن وسایلی که برای این کار طراحی نشده‌اند (بشقاب، اسباب بازی، ماشین و...) یا تکان دادن بدن، عقب جلو کردن دست‌ها، روی پنجه پا‌ها راه رفتن، عادت به یک طعم غذای خاص، استشمام کردن خوراکی‌ها و تمام اشیا، حساسیت در برابر نور، صدا، لمس و ... از جمله شاخص‌های افراد مبتلا به اتیسم است که برخی از آن‌ها را در مواجهه با این مبتلایان در جامعه مشاهده می‌کنیم.

وی بیان کرد:کودکان مبتلا به اتیسم به سه سطح دسته بندی می‌شوند که سطح یک حدود 20 درصد آن‌ها را تشکیل می‌دهد. این کودکان، از هوش بالاتر و استعداد‌های خاصی برخوردارند و ممکن است به توانایی‌های کلامی نیز دست پیدا کنند؛ به طوری که به مدرسه بروند و آموزش‌های لازم را ببینند، چرا که برخی از آن‌ها حافظه بصری خوبی دارند و تصاویر را به خوبی به خاطر می‌سپارند و حتی عده‌ای از آن‌ها، قبل از به طور رسمی خواندن نیز توانایی خواندن مطالب مختلف و به راحتی نقاشی کشیدن را دارند.

این روانشناس با اشاره به ضعف تعامل‌های اجتماعی مبتلایان به اتیسم تصریح کرد: اگرچه گروه اول مبتلایان به اتیسم، از هوش و پیشرفت‌های خوبی برخوردار هستند، اما همچنان تعامل اجتماعی ضعیفی دارند و بخش عمده مشکلات آن‌ها در جامعه و مدرسه ناشی از این موضوع است.

مفیدی گفت: کودکان مبتلا به اتیسم که متأسفانه حدود ۵۰-۶۰ درصد آن‌ها در سطح دو و سه قرار دارند به ترتیب از توانایی‌های کمتری برخوردار هستند تا جایی که مبتلایان سطح سه ممکن است توانایی زبانی و کلامی پیدا نکنند و نتوانند از آموزش‌های آکادمیک لازم بهره‌مند شوند و حتی ممکن است در انجام کار‌های شخصی خود ناتوان باشند که این افراد در آینده مشکلات بیشتری در جامعه خواهند داشت، چرا که علاوه بر همه این‌ها، بعضاً مشکلات رفتاری هم در آن‌ها دیده می‌شود.

وی ادامه داد: متأسفانه، موضوع مشترکی که در تمام دنیا در خصوص اتیسم دیده می‌شود، این است که از لحاظ اجتماعی و خبری، به مبتلایان سطح یک تا حد زیادی اهمیت داده و پرداخته می‌شود، به طوری که توانمندی‌های آن‌ها به وضوح نشان داده می‌شود و همین موضوع این انتظار را در جامعه به وجود می‌آورد که تمام مبتلایان به اتیسم به این سطح برسند در حالی که ممکن است کودک در سطح‌های دو و سه قرار داشته باشد و خانواده‌های آن‌ها تحت فشار اجتماع قرار گیرند.

این روانشناس افزود: انتظار‌های جامعه و نگاه‌های سنگین اجتماعی برای خانواده‌های مبتلایان گروه دو و سه تا جایی پیش می‌رود که ممکن است خودشان هم این انتظار را پیدا کنند که کودک خود را با وجود تمامی مشکلات اقتصادی، اجتماعی و مدیریتی به سطح یک برسانند. بنابراین، همیشه در حال مقایسه فرزند خود با مبتلایان سطح یک هستند که پس از چند سال متوجه می‌شوند که به خواسته‌ها و‌ انتظارات خود دست پیدا نکرده‌اند و همین باعث می‌شود ضربه سنگینی به آن‌ها وارد شود.

مفیدی تأکید کرد: کودکان مبتلا به اتیسم در سال‌های اولیه، یعنی قبل از ورود به جامعه و مدرسه باید تحت آموزش جدی و درمان‌های مختلفی قرار گیرند و از خدمات توانبخشی خوبی بهره‌مند شوند که تمامی این‌ها هزینه بر هستند و نه تنها در کشور ما بلکه در تمامی کشور‌های جهان، خدمات زیادی برای کودکان مبتلا به اتیسم طراحی شده است، امّا به دلیل هزینه بر بودن، بسیاری از کشور‌ها توانایی تأمین این هزینه‌ها را ندارند.

وی با اشاره به دلیل نگاه‌های سنگین جامعه به کودکان مبتلا به اتیسم بیان کرد: افراد جامعه به دلیل اینکه درک و شناخت درستی از کودکان مبتلا به اتیسم ندارند، نگاهشان هم ممکن است غیر معمول باشد و نتوانند این رفتار‌ها را بپذیرند تا جایی که حتی ممکن است با خانواده‌های آن‌ها درگیر شوند، چرا که به طور مثال این کودکان حوصله انتظار در صف نوبت را ندارند، ممکن است رفتار‌های کلیشه‌ای خاصی در محیط عمومی از خود نشان دهند و سر و صدا‌هایی داشته باشند که تمامی این‌ها برای جامعه سوال برانگیز و اعتراض آمیز است.

این روانشناس، مدرسه رفتن مبتلایان به اتیسم را یکی دیگر از مشکلات اجتماعی آن‌ها عنوان و تصریح کرد: مدرسه رفتن مبتلایان به اتیسم، مشکل عمده آن‌ها و خانواده هایشان است؛ به طوری که اگرچه افرادی که در سطح یک هستند و علائم خفیف دارند می‌توانند در مدرسه‌های عادی حضور داشته باشند، اما ممکن است با مورد پذیرش قرار نگرفتن دانش آموزان دیگر، خانواده‌ها و اولیای مدرسه روبرو شوند. این در حالی است که در قوانین ما ذکر شده است که بچه‌های با سطح خفیف اتیسم می‌توانند وارد جامعه عادی شوند و حق طبیعی خود را دریافت کنند و آموزش و پرورش هم باید همکاری لازم را با این گروه از مبتلایان و خانواده‌های آن‌ها داشته باشد.

مفیدی گفت: مسأله نگهداری از مبتلایان به اتیسم، نکته حائز اهمیت دیگری است که در کشور به آن پرداخته شده است، اما هنوز فراگیر نیست، چرا که خانواده‌های آن‌ها نیازمند مراکزی تحت عنوان مراکز نگهداری موقت هستند تا گاهی بتوانند کودک خود را به مرکزی بسپارند و خودشان به کار‌های دیگر رسیدگی کنند. متأسفانه هنوز در جامعه ما تعداد مراکزی که برای این امر طراحی شده‌اند به حد کافی نیست تا جایی که به طور مثال؛ مادر خانواده‌ای که دختر مبتلا به اتیسم ۱۴ ساله داشت، اظهار می‌کرد که تنها دو روز توانسته بود به دلیل بستری شدن، فرزندش را به چنین مرکزی بسپارد و استراحت کمی داشته باشد.

این روانشناس ادامه داد: یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین کودکان معلول، از جمله مبتلایان به اتیسم این است که سرانجام فرزندشان پس از آن‌ها چه می‌شود و چه کسی از آن‌ها نگهداری می‌کند؟ که در پاسخ باید گفت قانون ما برنامه‌ای برای حل این موضوع طراحی کرده است تا خانواده‌ها آشفته خاطر نباشند که از آن جمله می‌توان به تحت پوشش بهزیستی قرار گرفتن این کودکان، بهره‌مند شدن از امکانات توانبخشی، درمانی و رفاهی لازم اشاره کرد.

وی افزود: خانواده‌های کودکان مبتلا به اتیسم نباید خود را از جامعه دور کنند و انزوا و گوشه گیری را پیش بگیرند، زیرا با این کار، دو اتفاق برای آن‌ها رخ می‌دهد که یکی از دست دادن حمایت‌های اجتماعی و دیگری عادت نکردن جامعه به حضور چنین کودکانی است. به طور مثال؛ اگر من به کودک مبتلا به اتیسم خود اجازه حضور در جامعه بدهم، هم او به تدریج عادت‌های بهتری پیدا می‌کند و می‌تواند با جامعه و محیط‌های شلوغ سازگار شود و تحمل اماکن عمومی را داشته باشد و هم افراد جامعه شناخت کافی به کودک من و دیگر کودکان این چنینی پیدا می‌کنند و می‌توانند حمایت‌های اجتماعی خوبی را تأمین کنند.

این روانشناس گفت: مسئولان باید برای تأمین امکانات رفاهی لازم و پوشش‌های بیمه‌ای کودکان مبتلا به اتیسم تلاش کنند و رسانه‌ها نیز بیشتر به مشکلات این کودکان بپردازند تا به عادی سازی و ورود این کودکان به جامعه و انگ زدایی از آن‌ها کمک کنند.

انتهای پیام/

به گزارش شبنم ها ، وی تأکید می‌کند مهریه‌ای که توسط دخترها و پسرها و خانواده‌هایشان قبل از ازدواج تعیین می‌شود، به نوعی نشان دهنده نوع تفکر و دیدگاه‌شان به زندگی یا شاید هم دل مشغولی‌هایشان باشد. به عقیده من، گاهی وقت‌ها می‌شود به این آیین نگاه خودمحورانه و خودخواهانه نداشت و با وارد کردن جنبه‌های معنوی به این آیین، از سنت مهریه برای نهادینه کردن یک فرهنگ مثبت و دوستانه استفاده کرد. فرقی نمی‌کند که این کار در راستای یک آیین بشردوستانه یا برای کمک به حفظ محیط زیست یا حیات وحش و طبیعت شکل گرفته باشد.

طرح‌ریزی یک ایده نو
این عضو فعال در انجمن یوزپلنگ ایرانی و مدافع حقوق حیوانات درخصوص شکل‌گیری ایده متفاوتش برای تعیین مهریه و چگونگی ثبت آن در عقدنامه می‌گوید: تصمیم من کاملاً اتفاقی شکل گرفت و پس از آن در اجرایش مصمم شدم. در واقع یکی از همکارانم که از دغدغه‌های محیط زیستی من آگاه بود، حدود یک ماه پیش از من پرسید حالا که قرار است ازدواج کنی، به عنوان فرد علاقه‌مند به محیط زیست و عضو فعال در حیات وحش، چه تصمیمی برای انتخاب مهریه‌ات گرفتی؟
همان موقع بود که جرقه انجام کاری متفاوت در راستای تحقق بخشیدن به آرزوهایم در ذهنم شکل گرفت و تصمیم گرفتم زندگی مشترکم را برپایه اندیشه‌ها و آرمان‌هایم مبتنی بر حفظ محیط زیست بنا کنم.
حفظ بقای جانوران
وی در ادامه می‌گوید: ساخت آبشخور در زیستگاه‌های محیط زیستی را به این دلیل انتخاب کردم که به علت دخالت انسان به محیط زیست و حیات وحش، بسیاری از زیستگاه‌ها دستخوش آسیب شده و اکوسیستم تغییر کرده است و نیاز به منابع آبی بیشتر برای حفظ بقای جانداران به علت کاهش منابع آبی، از مشکلات اصلی این حوزه محسوب می‌شود.
من که از شکل‌گیری ایده تعیین مهریه براساس دغدغه‌های محیط زیستی‌ام به وجد آمده بودم، همان موقع با همسرم تماس گرفتم و نظر او را در مورد ساخت آبشخور برای حیوانات به عنوان مهریه جویا شدم. همسرم نیز که در زمینه پرورش گل و گیاه فعالیت دارد و دوستدار محیط زیست است، از تصمیم من استقبال کرد و با من در عملی کردن این ایده همراه شد. او همیشه می‌گوید هر فردی باید سهم خود را در حفظ محیط زیست ادا کند، بنابراین دلیلی برای ابراز مخالفت وجود نداشت. تنها کاری که باید انجام می‌دادیم، برآورد هزینه‌های ساخت آبشخور و اعلام آن به مسئول دفترخانه برای ثبت مهریه بود. از کارشناسان انجمن یوزپلنگ ایرانی خواستم اطلاعات کافی برای ساخت آبشخور را در اختیارم قرار داده و هزینه‌ها را برآورد کنند. پس از آنکه ریز تمامی هزینه‌ها را دریافت کردم، مبلغی در حدود هفت میلیون تومان به عنوان مهریه‌ام در نظر گرفته شد که به ثبت رسید و من و همسرم قصد داریم در آینده نزدیک هزینه ساخت آبشخورهای دیگری را برعهده بگیریم تا قدمی هر چند کوچک در بازسازی و احیای محیط زیست برداشته شود.
تولد در دل طبیعت
این فارغ‌التحصیل ارشد رشته تربیت بدنی و مدرس دانشگاه ادامه می‌دهد: از دوران کودکی کمک به حیوانات آسیب دیده و درست کردن پناهگاه برای پرندگان کوچک و تلاش برای بازگرداندن آنها به طبیعت، دغدغه‌ام بود و همیشه در رؤیاهایم به این موضوع فکر می‌کردم که چگونه می‌شود با طرح‌ریزی یک ایده نو، برای کمک به حفظ محیط زیست یا حیات وحش کاری انجام داد. حدود ۷ سال پیش، پرورش لاک‌پشت گوش قرمز باعث شد تا بیشتر با دنیای حیوانات آشنا شوم و کمک به حفظ زیستگاه‌های طبیعی در کنار تحصیل در رشته تربیت بدنی و انجام پژوهش‌های علمی مهم‌ترین دلمشغولی زندگی‌ام شده بود، تا اینکه آشنایی من با اعضای انجمن یوزپلنگ ایرانی و دامپزشکان متخصص در حوزه حیات وحش باعث شد به طور جدی فعالیتم را به عنوان همیار باغ وحش ارم و عضو فعال کلینیک بازپروری حیوانات حیات وحش پارک پردیسان ادامه دهم.
این نوعروس ۲۹ ساله که کمتر از ۱۰ روز می‌شود مهریه خیرخواهانه‌اش مبنی بر ساخت آبشخور برای حیات وحش ثبت شده است، ادامه می‌دهد: فعالیت به عنوان همیار باغ وحش ارم و کلینیک پردیسان دریچه‌ای متفاوت را در زندگی من گشود و نگاهم را نسبت به اطراف تغییر داد. آشنایی بیشتر با دنیای حیوانات باعث شد درس‌های فراوانی را از طبیعت بیاموزم. من که علاوه بر تدریس در دانشگاه در بیمارستان‌ها به عنوان مربی پزشکی ورزشی به توانمندی و بازپروری بیماران قلبی عروقی یا دیابتی کمک می‌کنم، از زمان فعالیت در زمینه حیات وحش تغییرات زیادی در رفتارم ایجاد شده است. شکیبایی و بهره‌مند شدن از نعمت‌هایی که خداوند در طبیعت برای ما به یادگار گذاشته است، برای دست یافتن به زندگی بهتر و پیشه کردن قناعت و خویشتنداری‌ام را مدیون صرف کردن اوقاتم با دنیای حیوانات می‌دانم.
نشانه‌های خوشبختی
این عروس جوان کمک به حیوانات را غذای روح زندگی‌اش معرفی کرده و می‌گوید: وقتی به دامپزشکان کمک می‌کنم تا گرگی با پای شکسته را درمان کنند یا با تمیز کردن فضای زندگی حیوانات بیمار و غذا دادن به آنها برای بازگشت آنها به طبیعت از هیچ تلاشی دریغ نمی‌ورزم، احساس مفید بودن و اهمیت داشتن وجودم را فرا می‌گیرد و به خودم یادآوری می‌کنم که من نیز بخشی از طبیعت هستم و باید برای حفظ آن تلاش کنم.

در راستای این فعالیت‌ها و ارتباط با حیات وحش و طبیعت، جسورتر شده‌ام و با جرأت بیشتر به جنگ مشکلات می‌روم. از حیوانات آموخته‌ام که برای هر مشکلی راه حلی وجود دارد و اینکه نمی‌توانیم آن راه حل را پیدا کنیم و تسلیم سختی‌ها می‌شویم، مشکل از خود ما است و هر فردی به اندازه تلاش و بلندی آرزوهایش در زندگی پیش می‌رود و به موفقیت نزدیک می‌شود. من زندگی‌ام را مدیون نشانه‌هایی هستم که خداوند در طبیعت برای ما به یادگار گذاشته است. این نشانه‌ها، همچون گنجی پنهان در دل طبیعت قرار داده شده‌اند و با کشف آن می‌توان زندگی را در مسیری صحیح هدایت کرد و به فرجامی نیک امید داشت.

به گزارش  شبنم ها به نقل از  پایگاه خبری سلامانه، دانشیار گروه زنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه سرطان دهانه رحم با تعدد ازدواج‌ها، رفتارهای جنسی و سن ازدواج در ارتباط است، گفت: «سن ازدواج اگر زیر 16 سال باشد، خطر ابتلا دو برابر و مصرف سیگار و قلیان احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را 14 برابر می‌کند که این معضل مربوط به سن خاصی نیست و می‌توان با اصلاح رفتارها از بروز آن پیشگیری کرد.»

دکتر فرح فرزانه در بخش دیگری از سخنان خود، حفظ باروری در مبتلایان به سرطان رحم را محتمل دانست و تصریح کرد: «بیماران مبتلا به سرطان رحم که مایل به حفظ باروری خود هستند، اگر درمان را به تاخیر نیندازند و تشخیص سرطان در مراحل اولیه انجام شود، می‌توانند با دارو بیماری را به مدت 3 ماه کنترل کنند.»

وی با بیان اینکه در ایران سرطان تخمدان را نمی‌توان مانند پیشرفته‌ترین مراکز دنیا در مراحل اولیه تشخیص داد، خاطرنشان کرد: «در هر صورت اگر این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، حتی می‌توان یک تخمدان را خارج و تخمدان دیگر را حفظ کرد تا فرد باروری خود را از دست ندهد.»