به گزارش شبنم ها، یکی از عجایب ایالت "ویسکانسین" آمریکا این است که در این ایالت، "برف‌بازی" ممنوع اما خرید و فروش و حمل اسلحه، آزاد است!!

پایگاه خبری "ایندیپندنت" در گزارشی نوشت، برف بازی یا جنگ برفی از سال 1962 در شهر "ووسو" در چارچوب منع پرتاب اشیای ممنوع بوده که گلوله‌های برفی را همراه با سنگ و دیگر ابزار که می‌تواند دیگران را مضروب کند، در یک رده قرار می‌دهد.

اکنون شورای شهر ایالت "ویسکانسین" آمریکا، لغو قانون منع برف‌بازی را به خاطر انتقاداتی که از آن شده، مدنظر قرار داده است.

"تاد پترول"، رئیس پلیس شهر ووسو گفت تا دو سال پیش نیز این قانون در مورد افرادی که از آن تخطی کرده‌اند اجرا شده است اما نمی‌داند آیا کارشان به دادگاه کشیده یا فقط جریمه شده‌اند.

قرار است اجلاس شورای شهر ماه آینده لغو ممنوعیت برف بازی را بررسی کند؛ در این میان شهردار شهر و اداره پلیس ووسو با نشان دادن ویدیوهای برف‌بازی مردم در اوایل ماه جاری، موضع خود را در این رابطه روشن کرده‌اند.

"مت بارنز"، معاون اداره پلیس شهر، می‌گوید در طول 15 سال گذشته 10 مورد پرتاب گلوله‌های برفی به حیاط همسایه یا دو مورد پرتاب آن به اتومبیل‌های در حال عبور ضبط شده است؛ بارنز می‌گوید: «برف‌بازی تفریحی، برف بازی تفریحی است و این چیزی نیست که ما بخواهیم قانون را در موردش به اجرا بگذاریم.»

این در حالی است که در کشور آمریکا سالیانه تعداد قابل توجهی از مردم بر اثر تیراندازی جان خود را از دست می‌دهند؛ در این کشور هیچ قانون اعلامی‌ برای منع خرید و فروش و حمل سلاح وجود ندارد!  

انتهای‌پیام/

به گزارش شبنم ها،تولد کودکان دوقلو برای والدین و اطرافیان آنها واقعه هیجان انگیزی است و دیگران با دیدن تولد کودکان شبیه هم بسیار واکنش مثبت نشان می‌دهند.

اما تولد دوقلوها در کنار هیجان انگیز بودند نیز از لحاظ تربیت دارای اهمیت است چراکه گاهی اوقات دیگران در نوع مهروزی و ابراز علاقه به این کودکان تبعیض قائل می‌شوند و هم اندازه دوقوها را دوست ندارند.

همچنین در برخی از مهمانی‌ها شاهد هستیم که آشنایان و اقوام فقط به یک قل توجه می‌کنند و سرگرم بازی با همان یکی می‌شوند و به قل دیگر توجهی نمی‌کنند.

والدینی که کودکان دوقلو و یا چند قلو دارند باید در تربیت آنها بیشتر توجه کنند چراکه تربیت این کودکان حائز اهمیت است.

محمدباقر حسنوند روانشناس کودک در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص رفتار با دوقلو‌ها اظهار کرد: پرورش دوقلو‌ها فرآیند پیچیده‌ای است؛ دوقلو‌ها جذابیت‌های خاص خودشان را دارند و درست به همان اندازه باید مراقب تله‌هایی که در تربیت آن‌ها وجود دارد، باشیم.

حسنوند بیان کرد: تله‌ای به نام تربیت یکسان و شبیه سازی اجباری وجود دارد برخلاف چیزی که بیشتر مردم فکر می‌کنند تاکید بر دوقلویی بچه ها، آن‌ها را خوشحال نمی‌کند. آن‌ها از این که بشنوند چقدر شبیه هم هستند خسته می‌شوند.

وی گفت: در رفتارتان با بچه‌های دوقلو سعی کنید تا حد ممکن هویت فردی آن‌ها را به رسمیت بشناسید. بازی‌های یکسان، لباس‌های یک شکل و … به معنی آن است که شما بچه‌ها را وادار به یک شکل شدن می‌کنید.

این روانشناس با بیان اینکه کودک با این کار‌ها یاد می‌گیرد که باید همیشه در حد و اندازه‌های قل دیگرش باشد، تاکید کرد: صرف نظر از اینکه استعداد‌های درونی او بیشتر یا کمتر از آن قل است، این موضوع باعث می‌شود او نتواند به قدر قابلیت‌های خودش رشد کند.

حسنوند تشریح کرد: آن‌ها را به نام دوقلوها صدا نزنید و مجبورشان نکنید کپی برابر هم باشند؛ مثلا از آن‌ها نخواهید همیشه شبیه به هم فکر کنند، همیشه از عقاید یکدیگر پشتیبانی کنند و مثل هم زندگی کنند.

این مشاور خانواده با اشاره به اینکه هیچ وقت برای تنبیه فرزندتان نگویید تو را کمتر از خواهر/برادرت دوست دارم، گفت: به جای ارزش گذاری بر ویژگی‌های یکی از قل ها، بر ویژگی‌های مثبت هر کدام از آن‌ها تاکید کنید.

این روانشناس با بیان اینکه به بزرگتری یکی از قل‌ها تاکید نکنید، اظهار کرد: معمولا فرزندان بزرگ‌تر حقوق و حمایت بیشتری از طرف والدین دریافت می‌کنند.

وی اضافه کرد: دوقلو‌ها با وجود تشابهات ظاهری و حتی ژنتیکی، مهارت‌های متفاوتی دارند. آن‌ها ممکن است همزمان به حرف نیفتند یا با هم راه رفتن را یاد نگیرند.

حسنوند گفت: ممکن است یکی از آن‌ها درون‌گرا و دیگری برون‌گرا و یا اینکه یکی محافظه کار و دیگری جسور باشد؛ لذا از هر کدام از کودکان به اندازه خودش انتظار داشته باشید.

این مشاور خانواده بیان کرد: بچه‌های دوقلو را در یک مهدکودک یا مدرسه ثبت نام نکنید. اصرار نداشته باشید آن‌ها همکلاس باشند. تا جایی که ممکن است بگذارید استقلال را یاد بگیرند و هویت خود را پیدا کنند. بزرگ شدن آن‌ها در محیط‌های متفاوت باعث می‌شود مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی بیشتری کسب کنند و دوستان متفاوتی داشته باشند.

این روانشناس با اشاره به اینکه باید دوقلو‌ها را به یک اندازه دوست داشت، افزود: همیشه به یاد داشته باشیم که شباهت به معنای تساوی نیست؛ در حقیقت آن‌ها دو شخصیت کاملاً مستقل از یکدیگر هستند.

کمال پرهون روانشناس و مشاور در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره چگونگی تربیت دوقلوها اظهار کرد: اغلب دوقلو‌ها را با لباس و شکل و شمایل یکسان و پرسیدن پرسش‌های کلیشه‌ای در مورد آن‌ها به یاد داریم، در حالی که تفاوت‌های فردی قانون هستی است و حتی دوقلو‌های همسان نیز دو فرد متفاوت با ویژگی‌های منحصر به فرد هستند.

پرهون گفت: تربیتی درست است که بدون افراط و تفریط باشد و تعادل را بین دوقلوها حفظ کند، چرا که هر کدام قوت‌ها و ضعف‌ها و نیاز‌های خاصی دارند و والدین باید در تربیت فرزتدان خود طوری عمل کنند که باعث رشد و شکوفایی استعداد‌های فرزندان خود شوند.

وی افزود: والدین باید توجه ویژه‌ای به رشد هویت و استقلال فردی و ویژگی‌های شخصیتی هر کدام از کودکان دوقلو خود به صورت جداگانه داشته باشند.

این روانشناس ادامه داد: در اغلب موارد یکی از دوقلو‌ها از دیگری آرام‌تر است و این موضوع ممکن است قل دیگر را قلدرتر کند، از این رو باید والدین در مدیریت این قبیل کودکان هوشیار باشند.

پرهون با بیان اینکه برای رشد خودشناسی در دوقلوها تا حد امکان از خرید لباس و وسایل یک شکل اجتناب کنید، افزود: در مورد ویژگی‌های خلقی و شخصیتی کودکان در سنین مختلف مطالعه لازم را داشته باشید و به تفاوت‌های فردی از قبیل راه رفتن، به حرف آمدن و مهارت‌های حرکتی و غیره آن‌ها احترام بگذارید.

وی با تأکید بر اینکه از نامگذاری «این یکی بدعنق هست، ولی اون یکی نه» بپرهیزد، ادامه داد: با توجه به شرایط سنی مهارت‌های اجتماعی به ویژه کنترل خشم، همکاری، رعایت نوبت، همدلی و جرأت مندی را به دوقلوها آموزش دهید، هرگز آن‌ها را با هم مقایسه نکنید و حس حسادت را در آن‌ها تقویت نکنید، هر کدام از کوکانتان را به عنوان یک فرد جداگانه محک بزنید و از وجود آن‌ها لذت ببرید.

این روانشناس با بیان اینکه کار‌هایی که هر کدام از کودکان باید در منزل انجام دهند را مشخص کنید، گفت: بکوشید کار‌ها را به صورت نوبتی بین آن‌ها عوض کنید تا کودک احساس نکند که با او عادلانه رفتار نشده است، از کودکان خود بخواهید که بعضی از کار‌ها را با یکدیگر انجام دهند، چراکه این تجربه‌های گروهی باعث می‌شود حس همبستگی و احساسات مثبت بین آن‌ها بیشتر شود.

پرهون تصریح کرد: راه‌های استفاده مشترک از وسایل و اسباب بازی‌ها را به کودکان آموزش دهید، به بدگویی کودکان ازیکدیگر توجه نکنید، اختلاف بین کودکان را تشویق نکنید و در صورت لزوم با استفاده از محرومیت موقت برای هر کدام از آن‌ها از درگیری جلوگیری کنید.

انتهای پیام/

به گزارش شبنم ها،کتاب را به توصیه دوستان خواندم، تعریف خاصی نشنیده بودم، فقط نوع جلد و اسم کتاب باعث شد برای خواندن، انتخابش کنم؛ کتاب «سرکار علیه» نوشته زهره عیسی‌‌‌‌‌‌خانی و ریحانه کشتکاران است؛ کتاب می‌‌‌‌‌‌خواهد از یک سردرگمی در بین زنان امروز بگوید، روایت‌‌‌‌‌‌های مختلف کنار هم قرار گرفته‌‌‌‌‌‌اند، از چند زن که کارهای مختلفی دارند و نویسنده‌‌‌‌‌‌ها با روایت این داستان‌‌‌‌‌‌ها می‌‌‌‌‌‌خواهند حرف اصلی‌‌‌‌‌‌شان را که همان سردرگمی زنان است، بزنند چون موضوع کتاب مهم بود، برای همین تصمیم گرفتیم با نویسندگان کتاب گفت‌‌‌‌‌‌وگو کنیم.  خودشان تعریفی برای کتاب دارند و می‌‌‌‌‌‌گویند: «دنیای یک مادر و دختر می‌‌‌‌‌‌تواند به اندازه دو سیاره متفاوت باشد. شاید به‌‌‌‌‌‌خاطر تفاوت نسل‌‌‌‌‌‌ها، شاید کم‌‌‌‌‌‌تجربگی دختر و باتجربه بودن مادر و شاید هم به‌‌‌‌‌‌خاطر شرایط تربیتی متفاوت. مادر و دختری که حالا دیده‌‌‌‌‌‌ها و شنیده‌‌‌‌‌‌ها و تجربه‌‌‌‌‌‌هایشان را وسط این سفره کاغذی گذاشته‌‌‌‌‌‌اند هم ممکن است به هر دلیلی شبیه به یکدیگر نباشند، اما هرکدام با عینک خودشان موضوعی واحد را روایت کرده‌‌‌‌‌‌اند تا شاید راهگشایی شود برای گفت‌‌‌‌‌‌وگوی مادران و دختران و کمتر شدن روزبه‌‌‌‌‌‌روز فاصله‌‌‌‌‌‌های میان دو نسل. سرکار علیه چند روایت مادر-‌‌‌‌‌‌دختری درباره هویت اجتماعی زن است.» ریحانه کشتکاران، راوی دختر کتاب سرکار علیه است؛ سراغش رفتیم تا برایمان از نوشتن این کتاب بگوید. گفت‌‌‌‌‌‌وگوی چالشی امروزمان به‌‌‌‌‌‌خاطر موضوع مهمی است که کتاب دارد. او متولد سال 76 است و کارشناسی روزنامه‌‌‌‌‌‌نگاری را از دانشگاه علامه طباطبایی گرفته و در‌‌‌‌‌‌حال‌‌‌‌‌‌حاضر دانشجوی ارشد فرهنگ و ارتباطات دانشگاه باقرالعلوم است.

 چه چیزی باعث شد شما سراغ این سوژه برای نوشتن کتاب بروید؟

این کتاب مجموعه‌‌‌‌‌‌ای از سال‌‌‌‌‌‌ها تحقیق و گفت‌‌‌‌‌‌وگوهایی بود که من و مادرم همیشه با هم داشتیم، یعنی نوشتن کتاب اتفاقی نبود که یک‌‌‌‌‌‌باره رقم بخورد. چون همیشه با هم درگیر این مباحث بودیم و درباره آن صحبت می‌‌‌‌‌‌کردیم، مادرم سال‌‌‌‌‌‌ها در این زمینه فعالیت می‌‌‌‌‌‌کرد و دغدغه ذهنی همیشگی ما بود و با آن درگیر بودیم. نکته دیگر اینکه کتابی که کاملا کاربردی در این زمینه باشد در بازار ندیدیم و احساس کردیم که جامعه احتیاج دارد چنین کتابی بنویسیم.

سوالی که برای هرکس بعد از خواندن کتاب، پیش می‌‌‌‌‌‌آید این است که خودتان الان مشغول به کار هستید؟

بله.

در کتاب، مخاطب شاید کمی گیج می‌‌‌‌‌‌شود که شما بالاخره به‌‌‌‌‌‌عنوان کسی که متولد دهه 70 است با سرکار رفتن خانم‌‌‌‌‌‌ها موافق هستید یا نه؟ در واقعیت زندگی شما چطور است؟

در واقعیت هم همین‌‌‌‌‌‌طور است. کاری که الان دارم، دقیقا همان کاری است که خیلی از شرایطش را در کتاب برای کار کردن خانم‌‌‌‌‌‌ها آورده بودم. اینکه مثلا کار ساعت‌‌‌‌‌‌مند نباشد. کاری که من انجام می‌‌‌‌‌‌دهم این‌‌‌‌‌‌طور نیست. در فضای استارتاپی کار می‌‌‌‌‌‌کنم که ورود و خروجم دست خودم است و به میزان کاری که می‌‌‌‌‌‌خواهم انجام دهم، بستگی دارد. در کتاب هم اشاره کردم محیط کار برای من مهم است، هر چقدر هم شرایط خوبی داشته باشد، اما من به چشم بخشنامه به کار نگاه نمی‌‌‌‌‌‌کنم که تمام مدت و تا آخر عمر درگیر آن باشم. کار برای من تعبیرش این است که در زندگی فرصتی دارم و در این فرصت می‌‌‌‌‌‌توانم کاری انجام دهم و این مدل کار به زندگی‌‌‌‌‌‌ام لطمه‌‌‌‌‌‌ای نمی‌‌‌‌‌‌زند. برای همین سراغ کار رفتم، اما می‌‌‌‌‌‌دانم قطعا تا چند سال آینده که شرایط زندگی‌‌‌‌‌‌ام تغییر می‌‌‌‌‌‌کند و موقعیت جدیدی برایم پیش می‌‌‌‌‌‌آید باید ساعت کاری را کم کنم یا کار حضوری را کنار بگذارم.

در این کتاب روایت‌‌‌‌‌‌هایی را می‌‌‌‌‌‌خوانیم که از دو نسل متفاوت هستند. طبیعتا شما برای نسل جدید هستید و مادرتان برای نسل گذشته؛ سوال من این است چطور شما می‌‌‌‌‌‌گویید خانم‌‌‌‌‌‌ها نباید کار کنند؟

من گفتم خانم‌‌‌‌‌‌ها نباید کار کنند؟

مستقیم گفته نمی‌‌‌‌‌‌شود، اما در برخی روایت‌‌‌‌‌‌ها این را می‌‌‌‌‌‌بینیم که نویسنده در لفافه این را می‌‌‌‌‌‌گوید و باید یک نکته دیگر را هم درنظر بگیریم، می‌‌‌‌‌‌دانیم الان در شرایطی زندگی می‌‌‌‌‌‌کنیم که مردم از لحاظ معیشت دچار مشکل هستند و یک نفر نمی‌‌‌‌‌‌تواند خرج زندگی را به تنهایی متقبل شود و کارکردن خانم‌‌‌‌‌‌ها برای اقتصاد خانواده مهم است. با توجه به این شرایطی که الان وجود دارد، به‌‌‌‌‌‌نظر شما چرا نباید خانم‌‌‌‌‌‌ها کار کنند و کار ثابتی داشته باشند تا من به یک سری روایت‌‌‌‌‌‌ها برسم که در کتاب وجود دارد؟

درباره اینکه گفتید الان شرایط ویژه است و با توجه به شرایط اقتصادی اینچنین است، در کتاب یک نمونه داشتیم. در روایت «شبی که نترسیدم» همین مساله را مطرح کردم که این شرایط باعث می‌‌‌‌‌‌شود خانم‌‌‌‌‌‌ها کار کنند. نکته مهم این است که ما در کتاب نسخه نمی‌‌‌‌‌‌پیچیم که زنان باید کار کنند یا نباید کار کنند. مساله این است که با توجه به وظیفه‌‌‌‌‌‌ای که از نظر اقتصادی و اجتماعی هر فردی در جامعه دارد، یک سری چالش‌‌‌‌‌‌ها وجود دارد که باید مورد توجه قرار بگیرند؛ یعنی یک خانم وقتی می‌‌‌‌‌‌خواهد وارد فضای کار و فعالیت اجتماعی شود چشم خود را روی این نبندد که یک خانم است و اقتضائات خانم بودن خود را دارد، بلکه خود را با تمام ابعاد وجودی‌‌‌‌‌‌اش ببیند.

اتفاقا سوال من همین جاست، همین چیزی که شما می‌‌‌‌‌‌گویید در روایت‌‌‌‌‌‌ها ندیدم و متوجه آن نشدم، اینکه زنی کار کند و خانم بودنش را فراموش نکند.

این مساله‌‌‌‌‌‌ای که عنوان کردم، مجموع همه روایت‌‌‌‌‌‌هاست، یعنی تمام روایت‌‌‌‌‌‌ها به‌‌‌‌‌‌گونه‌‌‌‌‌‌ای می‌‌‌‌‌‌گفتند اگر می‌‌‌‌‌‌خواهید فعالیتی داشته باشید باید به چه صورت باشد یا مثلا در روایت «ملکه الیزابت» دقیقا به همین مساله اشاره شده بود. اینکه زن اگر از جذابیت جنسی خود استفاده کند، ممکن است در کار چه مشکلاتی ایجاد کند. یک نکته دیگر هم خانمی بود که بین قم و تهران رفت‌‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌‌آمد می‌‌‌‌‌‌کرد و اقتضای مادر بودن خود را رعایت نمی‌‌‌‌‌‌کرد و تمام اینها به ابعاد مختلفی برمی‌‌‌‌‌‌گشت که ما در کتاب برای روایت‌‌‌‌‌‌ها انتخاب کردیم.

یکی از مشکلاتی که با این کتاب داشتم در روایت خانمی بود که بین قم و تهران در‌‌‌‌‌‌حال رفت‌‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌‌آمد بود، شما در کتاب از شرایط آن خانم صحبت نمی‌‌‌‌‌‌کنید و فقط به یک روایت سطحی بسنده کرده‌‌‌‌‌‌اید، به‌‌‌‌‌‌نظر‌‌‌‌‌‌من اگر با آن خانم صحبت می‌‌‌‌‌‌شد و مخاطب، روایت آن خانم را هم می‌‌‌‌‌‌شنید خیلی بهتر بود، شاید شرایط زندگی یک سری آدم‌‌‌‌‌‌هایی که در اطراف‌‌‌‌‌‌مان هستند، دقیقا مثل همان خانم باشد. این اجبار ممکن است در زندگی خیلی‌‌‌‌‌‌ها وجود داشته باشد که برای گذران زندگی یا حتی تحصیل، چنین اتفاقی برایشان بیفتد. یکی هم مثل شما می‌‌‌‌‌‌شود و می‌‌‌‌‌‌گوید اگر پیشنهاد کاری به او بدهند که مجبور باشد یک‌‌‌‌‌‌ساعتی را برای کار انتخاب کند و راه دوری را برود و برگردد این کار را انجام نمی‌‌‌‌‌‌دهد. شرایط آدم‌‌‌‌‌‌ها با هم متفاوت است. یک نفر ممکن است انتخابش چنین انتخابی باشد و با خواندن این روایت درکتاب ناراحت شود، مخصوصا وقتی با این تعبیر نوشته می‌‌‌‌‌‌شود که از شوهرش نیز بزرگ‌‌‌‌‌‌تر نشان می‌‌‌‌‌‌دهد و دلیلش ‌‌‌‌‌‌هم همین رفت‌‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌‌آمدها و کار کردن است. این برداشت من از این روایت است، ممکن است افراد دیگری بخوانند و چنین واکنشی نداشته باشند، اما به ‌‌‌‌‌‌نظر‌‌‌‌‌‌ من ممکن است این نوع روایت مخاطب را دلزده کند.

چند نکته در اینجا وجود دارد؛ یک اینکه در کتاب به اجبار اشاره کردیم، اینکه برخی افراد با توجه به شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ممکن است مجبور به کاری باشند که تمام اقتضائات زن بودن را رعایت نکرده باشند، ولی باز هم چند مساله را نباید فراموش کرد. اینکه آیا آن فرد الزاما تمام راه‌‌‌‌‌‌ها را برای اینکه اجبار را بپذیرد، بررسی کرده است یا خیر؟ مساله این است که وقتی این کتاب را بخوانیم، می‌‌‌‌‌‌بینیم یک سری راه‌‌‌‌‌‌هایی وجود دارد که باید به آن توجه کنیم که تا الان حتی به آن فکر هم نکرده‌‌‌‌‌‌ایم. این راه، هم برای این است که شاید بشود این اجبار را در زندگی نپذیرفت. یعنی انگار نوعی اولویت‌‌‌‌‌‌بندی‌‌‌‌‌‌های ذهنی را برای آدم مرور می‌‌‌‌‌‌کند که بگوید شما به یاد بیاورید اول قرار بود این‌‌‌‌‌‌طور شود، آن‌‌‌‌‌‌طور شود و اولویت این باشد، اما الان اتفاق دیگری افتاده است. می‌‌‌‌‌‌خواهیم بگوییم در این اجبارهایی که در زندگی وجود دارد فقط یک راه نیست، بلکه راه‌‌‌‌‌‌های مختلفی داریم.

منظور من این است ممکن است هر آدمی اجبارهایی در زندگی خود داشته و مجبور باشد به‌‌‌‌‌‌خاطر تحصیل یا کار، راهی را تا تهران طی کند و برگردد، طبیعتا ممکن است برای این فرد راه‌‌‌‌‌‌های دیگر هم باشد ولی آن زمان، این راه برای او وجود داشته و انتخاب این راه برای او بهترین و درست‌‌‌‌‌‌ترین بوده است. ممکن است بعدا اصلاح کند و ممکن است اصلاح نکند، اما مشکل من با آن جمله‌‌‌‌‌‌ای است که در کتاب وجود دارد، «از شوهر خود بزرگ‌‌‌‌‌‌تر نشان می‌‌‌‌‌‌داد!» این روایت زنانه نیست. یا حتی اگر زنانه باشد، نوع بدی از روایت است. یک جوری عامیانه است. این مسائل را ما بیشتر در روایت‌‌‌‌‌‌های عامیانه می‌‌‌‌‌‌شنویم که فلانی چقدر از شوهر خود بزرگ‌‌‌‌‌‌تر است، حرفم این است و وقتی در قالب کتاب می‌‌‌‌‌‌آید، نباید روایت اینچنین باشد که حتی به یک نفر بربخورد.

هدف ما نسخه‌‌‌‌‌‌ پیچیدن نبود. درست است که یک سری اجبار وجود دارد، ولی همین که این فرد با خواندن این روایت یا این جمله، ضربه‌‌‌‌‌‌ای به آن وارد و باعث شود به فکر فرو برود که چرا این اتفاق افتاده و آیا جایگزینی برای آن وجود داشته یا خیر، به هدفی که می‌‌‌‌‌‌خواستیم رسیدیم.

ممکن است طرف راه دیگری نداشته باشد و برای انتخاب چنین مسیری مجبور است. مثل همان زنی که در تالار عروسی کار می‌‌‌‌‌‌کند و طبیعتا از بچه خود مدت زمانی طولانی دور است، اما به‌‌‌‌‌‌خاطر اینکه معیشت زندگی خود را تامین کند، مجبور است چنین کاری انجام دهد.

این اجبار را در کتاب و روایت‌‌‌‌‌‌ها رد نکردیم. به هر حال یک سری چیزها در زندگی و در اجتماع ناخوشایند است و هیچ گریزی از آن وجود ندارد، همان‌‌‌‌‌‌طور که در روایت‌‌‌‌‌‌های «شبی که ترسیدم» و «روسری نخ‌‌‌‌‌‌کش» گفتیم در این دو روایت خانم‌‌‌‌‌‌هایی بودند که به‌‌‌‌‌‌خاطر شرایط زندگی خود مجبور بودند در شرایطی باشند که چندان مطابق اقتضائات زنانه نبوده، اما قضاوتی هم اینجا صورت نگرفته است.

همه روایت‌‌‌‌‌‌هایی که در کتاب نوشته شده‌‌‌‌‌‌، واقعی است و در زندگی شما و مادرتان اتفاق افتاده و با این آدم‌‌‌‌‌‌ها مواجه شدید یا اینکه در ذهن‌‌‌‌‌‌تان بوده و با توجه به چیزهایی که شنیدید، روایت‌‌‌‌‌‌ها را نقل کردید؟

تقریبا ترکیبی بوده یعنی در همه روایت‌‌‌‌‌‌ها یک بخش‌‌‌‌‌‌هایی قطعا از واقعیت بوده است. همه‌‌‌‌‌‌چیز را از روی واقعیت ننوشتیم ولی به هر حال تغییراتی در واقعیات و تجربیاتی که دیده بودیم، ایجاد کردیم و نوشتیم. پردازش‌‌‌‌‌‌هایی بوده که چنین داستان‌‌‌‌‌‌هایی نوشته شده است.

به‌‌‌‌‌‌نظر شما، به‌‌‌‌‌‌عنوان یک دختر دهه هفتادی که به دهه 80 نزدیک‌‌‌‌‌‌تر است، زن در دنیای امروز باید کار کند یا باید در خانه بنشیند؟

بستگی به موقعیت زن دارد.

از چه نظر؟ موقعیت زندگی مشترک یا موقعیت تحصیلی یا کاری و...‌‌‌‌‌‌ ؟

هم به موقعیت زندگی و هم تحصیلی بستگی دارد و مهم‌‌‌‌‌‌تر از همه بستگی به توانایی آن شخص دارد. آیا توانایی این را دارد چند چیز را با هم مدیریت کند و از هیچ یک از اولویت‌‌‌‌‌‌های دیگر بازنماند یا خیر؟

در کتاب نوشته بودید که اگر کاری به شما پیشنهاد شود و موقعیت مالی خوبی داشته باشد، اما با شرایط زندگی شما متناسب نباشد، آن کار را قبول نمی‌‌‌‌‌‌کنید. در واقعیت هم این اتفاق می‌‌‌‌‌‌افتد؟

اگر با شرایط زندگی من متناسب باشد و توانایی را در خود ببینم که می‌‌‌‌‌‌توانم هم به خانواده‌‌‌‌‌‌ام و هم به خودم و هم به کارم برسم، قبول می‌‌‌‌‌‌کنم.

کتاب دیگری برای نوشتن دارید؟

یک کتاب در دست نگارش داریم.

باز هم روایت‌‌‌‌‌‌های مادر و دختری است؟

برای روایت‌‌‌‌‌‌های مادر و دختری یک کتاب را مدنظر داریم و در‌‌‌‌‌‌حال نوشتن طرح هستیم. ان‌‌‌‌‌‌شاءالله بتوانیم این کار را انجام دهیم، ولی کتاب دیگری هم در دست نگارش دارم.

چه چیزی برای شما مهم بود که بخواهید درباره هویت زنان یا سرکار رفتن آنها یا خیلی چیزهای دیگری که در این کتاب آمده است، بنویسید؟

سردرگمی‌‌‌‌‌‌ای که داشتم و در خانم‌‌‌‌‌‌های اطراف خود نیز این سردرگمی را می‌‌‌‌‌‌دیدم. چون به هر حال در این سال‌‌‌‌‌‌هایی که زندگی کردم خانم‌‌‌‌‌‌های زیادی دیدم که این سردرگمی را داشتند بین اینکه چه‌‌‌‌‌‌کسی هستند. جزء آن کسانی هستند که کار می‌‌‌‌‌‌کنند و فعالیت و اثربخشی اجتماعی دارند یا جزء آن کسانی هستند که فقط در خانه نشسته‌‌‌اند و همسرداری و بچه‌‌‌‌‌‌داری می‌‌‌‌‌‌کنند. افراد زیادی در این میان هستند که سردرگم بودند و قدری به این سمت و قدری به آن سمت کشیده می‌‌‌‌‌‌شدند. اصلا نمی‌‌‌‌‌‌دانستند به کدام وظیفه‌شان باید بیشتر رسیدگی کنند. احساس کردم آدم‌‌‌‌‌‌ها گم شده‌‌‌‌‌‌اند بین اینکه خودشان چه بودند تا اینکه بدانند وظیفه آنها چیست.

این که بیان می‌‌‌‌‌‌کنید طبیعتا فقط شامل زنان نمی‌‌‌‌‌‌شود. می‌‌‌‌‌‌تواند برای مردها هم باشد، چون با این اتفاقاتی که هر روز شاهد آن هستیم شاید مردها بیشتر از زنان سردرگم باشند.

قطعا همه چیزهایی که گفتیم درباره مردها هم می‌‌‌‌‌‌توان بیان کرد. قطعا آقایان هم درگیر این مسائل می‌‌‌‌‌‌شوند ولی موضوع ما زنانه بود و به هر حال زن یک طرف قضیه است، چه مرد نقش فعالی در خانواده داشته باشد، چه نداشته باشد. زن بخش مهمی از زندگی است. شاید بهتر است بگویم بیشتر از اینکه مساله ما در کتاب زنانه باشد، مساله خانواده است!

با این موافق هستم.

اگر موضوع اصلی را خانواده درنظر بگیرید، فرقی نمی‌‌‌‌‌‌کند تعامل این زن با زن دیگر باشد یا با مردی دیگر.

چون خانواده درگیر این است.

دقیقاً، به هر حال برای پرداختن به یک موضوع ابعاد مختلفی وجود دارد، یعنی از زاویه‌‌‌‌‌‌های مختلفی می‌‌‌‌‌‌توان به موضوع نگاه کرد. قطعا همین مساله رابطه زن و خانواده را هم می‌‌‌‌‌‌توان از دیدگاه یک مرد و از زاویه کاملا مردانه هم نوشت.

مادر شما شاغل بودند؟

در برخی از سال‌‌‌‌‌‌های زندگی مادرم شاغل بود و در برخی سال‌‌‌‌‌‌ها نه. با توجه به شرایط خود و زندگی‌‌‌اش انتخاب می‌‌‌‌‌‌کرد.

آن زمانی که مادر شما شاغل بودند و شما کوچک بودید، فکر کردید به اینکه کاش مادرم سر کار نرود؟

آن دورانی که مادرم سرکار می‌‌‌‌‌‌رفت و من کوچک بودم اتفاقا برای من خیلی خوب بود. یعنی مدیرعامل موسسه‌‌‌‌‌‌ای بود که من خودم با آن موسسه درگیر بودم و خیلی از این حرف‌‌‌‌‌‌هایی که بیان می‌‌‌‌‌‌کنم و این دغدغه‌‌‌‌‌‌هایی که الان دارم به‌‌‌خاطر این است که مادرم در کودکی من، یک سری فعالیت‌‌‌‌‌‌هایی داشت که باعث شده این دغدغه‌‌‌‌‌‌ها از بچگی درون من به وجود بیاید و ذره‌‌‌ذره با آن بزرگ شوم.

یعنی کار کردن مادرتان در زندگی شما تاثیر نگذاشته است؟

تاثیر‌‌‌‌‌‌گذاری مثبت داشته است.

از بعدی می‌‌‌‌‌‌گویم که در کتاب روایت شده است.

من آن زمان‌‌‌‌‌‌ها هم کنار مادرم بودم. فکر کنم 5-4 ساله بودم که مادرم موسسه را راه انداخت و تا 14-13 سالگی من، در آن موسسه کار می‌‌‌‌‌‌کرد البته به‌‌‌صورت تمام‌‌‌وقت نبود.

شما با وجود اینکه می‌‌‌‌‌‌گویید روایت‌‌‌‌‌‌های مادر و دختری از منظر یک دختر دهه هفتادی و مادری که با دید خود به قضیه نگاه می‌‌‌‌‌‌کند، بیان می‌‌‌‌‌‌شود اما هر دو یک هدف واحد دارید که من اسم این را بنیان خانواده می‌‌‌‌‌‌گذارم و درنهایت گفته می‌‌‌‌‌‌شود که زن اگر سر کار نرود بهتر است.

درست نیست؛ واقعا اینچنین نبود چون در روایت «برو کار میکن» اتفاقا مستقیم اشاره شد. در روایت «سرکار علیه» هم گفتیم جامعه به حضور اجتماعی زن احتیاج دارد. یعنی زن باید وظیفه اجتماعی خود را در‌‌‌صورتی‌‌‌که توانایی‌‌‌اش را دارد، انجام دهد تا جامعه بتواند به تعادل برسد. درنهایت هم در روایت آخر، محبوبه خانم که راوی قصه‌اش شدیم، زنی بود که خود فعال اجتماعی است. یعنی نمی‌‌‌‌‌‌توان گفت مخالف کار کردن زن هستیم، اما مرزی در این میان وجود دارد که شما فعالیت اجتماعی را کاملا به‌‌‌‌‌‌عنوان کار کردن درنظر بگیرید یا به‌عنوان فعالیت اجتماعی. این‌دو با هم متفاوت هستند. فعالیت اجتماعی که ما از آن حرف زدیم لزوما اینکه زن کارمند باشد و سر کار برود و از طریق آن کار، درآمد داشته باشد، نیست. در خیلی از موارد چنین چیزی را پوشش می‌‌‌‌‌‌دهد اما لزوما آن نیست. یعنی بیشتر این است که نقش اجتماعی ایفا کند و کنش اجتماعی داشته باشد نه اینکه لزوما اشتغالی داشته باشد.

شاید خیلی‌‌‌‌‌‌ها این را بیان نکنند و بگویند هم سر کار می‌‌‌‌‌‌روم و هم فعالیت‌‌‌‌‌‌ اجتماعی خود را دارم، از این منظر بیان می‌‌‌‌‌‌کنم که نوع روایت‌‌‌‌‌‌ها طوری است که می‌‌‌‌‌‌گوییم باز می‌‌‌‌‌‌خواهید زن را محدود کنید و بگویید خانه‌نشین باشد. برای مخاطبی که کتاب را می‌‌‌‌‌‌خواند و با آن مخالف باشد، چه حرفی دارید؟

ما این حرف‌‌‌‌‌‌ها را گفتیم که شاید بیشتر به خودمان فکر کنیم. واقعا مساله این بود. من نه قصد داشتم بگویم زن باید در خانه بنشیند و کار نکند و نه قصد داشتم بگویم زن باید حتما کار کند. فقط این مسائل را بیان کردیم که بیشتر به خودمان فکر کنیم.

   زهره عیسی‌خانی: هدفم این بود، بیشتر به خودمان فکر کنیم!

شاید روایت‌‌‌‌‌‌های من از روزی در ذهنم شکل گرفت که مادران خانه‌داری را اطرافم دیدم تمام‌وقت در خانه، اما نه به خانه توجه دارند و نه به خانواده. دیدن این مادران خسته، این باور را در من شکل داد که فعالیت‌‌‌‌‌‌های اجتماعی زنان می‌‌‌‌‌‌تواند ‌‌‌‌‌‌انگیزه‌‌‌‌‌‌هایی برای یک زندگی با نشاط باشد و افسردگی برخی زنان خانه‌دار به‌دلیل ضعف هویت اجتماعی آنان است. اما با دیدن چمدانی از لباس نوزاد در خوابگاه دانشگاه به سوالات و تردیدهایی رسیدم که نتیجه‌اش «سرکار علیه» بود.در یکی از شب‌‌‌‌‌‌های دوران کارشناسی‌‌‌‌‌‌ارشد که اتاق‌‌‌‌‌‌های خوابگاه را چرخ می‌‌‌‌‌‌زدم تا جزوه‌‌‌‌‌‌ها را تکمیل کنم، ناخواسته این چمدان و صاحبش را دیدم و نا‌خواسته درددل‌‌‌‌‌‌هایش را شنیدم. دانشجوی دختری که نمی‌‌‌‌‌‌دانم در چه رشته‌‌‌‌‌‌ای ارشد می‌‌‌‌‌‌خواند، چمدان را از زیر تخت بیرون کشیده بود تا یک لباس سرهمی صورتی نوزاد را در آن چمدان جا دهد. در حین باز کردن در چمدان آهی کشید و قدیمی‌ترها را با ذوق بیرون آورد و نشان‌مان داد. انواع رنگارنگی از بلوز، شلوار، جوراب، سرهمی، کفش دخترانه و پسرانه در چمدان چیده بود. برایش آرزو کردم که هرچه زودتر نوزادی با آن لباس‌‌‌‌‌‌ها در آغوشش باشد که در جوابم گفت: «دعا کن اول بابای بچه پیدا شود، آرزو دارم ازدواج کنم و بچه‌دار شوم، اما از 18 سالگی یا شاغل بودم یا درس می‌‌‌‌‌‌خواندم و حالا که سی و چند سال دارم با حسرت نداشتن فرزند حال و حوصله پایان‌‌‌‌‌‌نامه نوشتن ندارم.»

بعد از آن دیدار توجه من به این دست مسائل بیشتر شد و در فضای گفت‌وگوهای خانوادگی‌مان سوالاتی شکل گرفت. من و دخترانم به این نتیجه رسیدیم که زنان باید مسیری در زندگی انتخاب کنند که در 40 سالگی یک خانه‌دار یا شاغل بی‌‌‌‌‌‌انگیزه نباشند. سوالاتی برایمان مطرح شد که آیا زنان و دختران ما در باره علایق خود فکر می‌‌‌‌‌‌کنند؟ آیا دختران در انتخاب میان ازدواج، اشتغال و تحصیل، خودشان تصمیم گیرنده هستند یا جبر اجتماعی و پسند دیگران آنها به این سمت کشانده است؟ آیا پیچ‌و‌خم‌‌‌‌‌‌هایی که در مسیر زندگی یک زن خانه‌دار یا شاغل وجود دارد را می‌‌‌‌‌‌شناسند؟ و از همه مهم‌‌‌‌‌‌تر آیا صرف خانه‌دار بودن یا اجتماعی و شاغل بودن برای زنان ارزش است؟

طبیعی است که در گفت‌‌‌‌‌‌وگوها، پاسخ‌‌‌‌‌‌های من مادر و دخترانم متفاوت بود و به دلیل همین تفاوت‌‌‌‌‌‌ها، تصمیم گرفتیم کتابی بنویسیم که نمایی از تجربه‌‌‌‌‌‌های یک مادر و نگاه نوِ دختر باشد تا مادران و دختران را درگیر بحث کند. در این کتاب بخشی از مسائلی را که زنان در کسب هویت اجتماعی با آن درگیر هستند، بیان شده و از آن جا که در قالب روایت‌‌‌‌‌‌های کوتاه داستانی است برای خواننده خسته‌‌‌‌‌‌کننده نیست.روایت‌‌‌‌‌‌ها از نگاه مادر و دختر تحت عنوان «از مادر» و یا «از دختر» نوشته شده تا علاوه‌‌‌‌‌‌بر طرح موضوعات زنان و دختران، اهمیت گفت‌‌‌‌‌‌وگو میان فرزندان و خانواده‌‌‌‌‌‌ها را پررنگ کند.ما در این کتاب تلاش کردیم برخی چالش‌‌‌‌‌‌ها در هویت اجتماعی زنان را ملموس بیان کنیم و به‌دنبال راهکار نبودیم که به یقین ارائه راهکار نیازمند پژوهش است و کارشناسان متعدد. هدف اصلی کتاب سرکار علیه این بوده که شاید کمی بیشتر به خودمان فکر کنیم.

منبع:فرهیختگان

انتهای پیام/

سید محمود رضوی تهیه‌کننده سینما، با اشاره به سناریوی مضحک پنجم دی عده‌ای قلیل از آشوبگران که خیال اغتشاش برای ضربه زدن به انقلاب اسلامی را در سر می‌پروراندند، به علت حضور نیروی انتظامی در خیابان‌ها در روز گذشته پاسخ داد.

سیدمحمود رضوی در توئیترش نوشت:

"ورشکسته‌ها زیرتوئیت‌های شکست سناریوی مضحک پنجم دی ،می‌نویسند پس چرا نیروی انتظامی در خیابان‌ها بود؟

برانداز نامحترم، نیروهای امنیتی، نظامی و انتظامی حافظ جان، مال، امنیت و ناموس تک‌تک شهروندان این مرز و بوم هستند و آمده بودند تا آب در دل مردم و نوامیس آنها تکان نخورد، امنیت اتفاقی نیست."

برخی از گروه‌های تحت امر دشمنان انقلاب اسلامی پنجم دی ماه یعنی چهلمین روز پس از اغتشاشات ۲۶ آبان‌ماه را برای ادامه فعالیت‌های خرابکارانه خود وعده گرفته بودند؛ اما این نقشه خرابکاران با هوشیاری و بصیرت مردم و نیرو‌های امنیتی ناکام ماند.

انتهای پیام/

«مئیر جاودان‌فر» کارشناس صهیونیست بی‌بی‌سی‌ فارسی ساکن تل‌آویو در گفت‌وگو با برنامه چشم‌انداز رادیویی بی‌بی‌سی فارسی رسانه ملکه انگلیس بر تنها ماندن رژیم صهیونیستی در مقابل ایران تاکید کرد.

این کارشناس صهیونیست در اظهار نظر خود تأکید کرد: "اسرائیل تنهاست؛ دیدیم که نه آمریکا، نه عربستان سعودی و نه امارات، نتوانستند نسبت به اقدامات ایران در منطقه واکنشی نشان دهند."

جاودان‌فر در پایان اعلام کرد: "در صورت جنگ میان ایران و اسرائیل، ایران با کمک قدرت موشکی حزب الله ضربه مهلکی به اسرائیل وارد می‌کند."

در ادامه  شرح کامل اظهار نظر این کارشناس صهیونیست را مشاهده می‌کنید:

معرفی کتاب راهنمای فرزندپروری در عصر دیجیتال
مؤلف: علی محمد رجبی
ناشر کتاب: کتاب رواق اندیشه
 سال نشر: 1398
 تعداد صفحات: 179
 قیمت فروش: 26600 تومان
 تلفن انتشارات: 02537746992
معرفی کتاب: این کتاب که حاصل تجربیات نویسنده در مدیریت وب سایت «خانواده و اینترنت» و تعامل با والدین و نوجوانان در کارگاه های آموزشی است، سعی دارد به زبانی ساده و کاربردی مهمترین خطرات پیش روی کودکان و نوجوانان در فضای مجازی را به والدین معرفی کند و متناسب با هر موضوع راهکارهای پیشگیری و کنترل دامنه آسیب را آموزش دهد.
شما در این کتاب با موضوعاتی مانند اعتیاد اینترنتی، بازی های رایانه ای، دوستی های اینترنتی، رفتارهای بیمارگونه در شبکه های اجتماعی، رابطه فضای مجازی و اعتیاد به مواد مخدر، سواد رسانه ای، مخاطرات فضای مجازی و راهکارهای پیشگیری و کنترل آنها آشنا می شوید.

به گزارش شبنم ها به نقل از باشگاه خبرنگاران، دوستی پدر با فرزند پسر محافظتی است برای جلوگیری از اشتباهات بیش از اندازه فرزند. در سن بلوغ پسرها معمولا تمایلی به نشان دادن احساس واقعی خود ندارند و اینجاست که پدر و مادر هوشیار باید مراقب تغییر رفتار فرزندشان باشند و به عنوان یک دوست بدون تحکم و پند و اندرز در مورد خشم پنهانی و خود خوری‌های درونی‌اش با او صحبت کنند.

انتهای پیام/

به گزارش شبنم ها به نقل از  بولتن نیوز ، زنان باردار بهتر است در مورد رژیم غذایی خود با پزشک مشورت کنند تا در سلامت کامل این دوران را به اتمام برسانند.
در ادامه به یک سری مواد غذایی اشاره کرده‌ایم که تمام زنان باردار بایستی از مصرف آن‌ها اجتناب کنند.

۱. تخم‌مرغ خام و نیم‌پز
اگر عادت دارید در اسموتی صبحانه خود تخم‌مرغ خام اضافه کنید تا میزان پروتئین آن را افزایش دهید، بهتر است در دوران بارداری این عادت را کنار بگذارید.
زنان باردار بایستی از مصرف تخم‌مرغ خام یا نیم‌پز بپرهیزند. تخم‌مرغ خام یا نیم‌پز یکی از عوامل مؤثر در ابتلا به عفونت سالمونلا محسوب می‌شود. عفونت سالمونلا باعث بروز اسهال و استفراغ می‌شود. این امر بر روی سلامت جنین تأثیر می‌گذارد.
تخم‌مرغ منبع خوبی از پروتئین، ویتامین و مواد معدنی است. در نتیجه اگر می‌خواهید در دوران بارداری از این ماده غذایی بهره ببرید، حتماً آن را کامل بپزید. تخم‌مرغ را تا زمانی که زرده و سفیده سفت شوند، بپزید. بدین طریق احتمال مسمومیت سالمونلا را کاهش می‌دهید. همچنین پس از دست زدن به تخم‌مرغ، دستان خود را بشویید؛ زیرا سالمونلا معمولاً روی پوست تخم‌مرغ وجود دارد. همچنین از مصرف مواد غذایی که با تخم‌مرغ خام یا نیم‌پز درست شده‌اند، مانند مایونز خانگی، سس سالاد سزار و غیره، خودداری کنید.

۲. الکل
زنان باردار نباید الکل مصرف کنند؛ زیرا بر روی بارداری تأثیر منفی می‌گذارد. مصرف الکل احتمال ابتلا به سندرم الکل جنین، اختلالات رشد و سقط را افزایش می‌دهد.

۳. قهوه
در دوران بارداری میزان مصرف قهوه را کاهش دهید. قهوه میزان زیادی کافئین دارد که محرک ضربان قلب جنین محسوب می‌شود. همچنین کافئین احتمال سقط و تولد با وزن پایین را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، کافئین زیاد آب بدن را به شدت کاهش می‌دهد.
همچنین از مصرف منابع کافئین همانند چای گیاهی، چای سبز، نوشیدنی‌های انرژی‌زا، شکلات تلخ و غیره خودداری کنید.
زنان باردار نباید روزانه بیشتر از ۲۰۰ میلی‌گرم کافئین مصرف کنند. هر فنجان ۸ اونسی قهوه، حدود ۹۵ میلی‌گرم کافئین دارد.

۴. ماهی‌های پرجیوه
ماهی منبع سالمی از امگا ۳ محسوب می‌شود؛ اما در دوران بارداری از مصرف ماهی‌هایی که میزان زیادی جیوه دارند، بپرهیزید. جیوه زیاد، رشد عادی مغز و سیستم عصبی جنین را مختل می‌کند. از جمله این ماهی‌ها می‌توان به شاه‌ماهی، نیزه‌ماهی، بزرگ‌چشم، دندان ماهی پاتاگونیا، مارلین، مکرل اسپانیایی و کوسه‌ماهی اشاره کرد.
اگر ماهی دوست دارید، هفته‌ای دو بار ماهی سالمون آزاد، تالیپیا، گربه‌ماهی یا میگو بخورید. همچنین می‌توانید هفته‌ای ۴ قوطی سایز متوسط یا ۲ استیک ماهی تن مصرف کنید. از مصرف ماهی خام یا دودی یا شور بپرهیزید.

۵. گوشت خام و کم‌پز
در دوران بارداری هرگز گوشت یا مرغ خام نخورید. این گوشت‌ها احتمال ابتلا به توکسوپلاسموز را افزایش می‌دهد. این عفونت در اثر یک انگل ایجاد می‌شود که برای جنین مضر است.

۶. پاپایا یا خربزه درختی
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، از مصرف پاپایای کال بپرهیزید. حالت نرسیده این میوه باعث سقط می‌شود.

۷. پنیر خامه‌ای
از مصرف پنیرهای نرم مانند فتا، روکفورت، گورگونزولا و پنیر مکزیکی در دوران بارداری بپرهیزید. این پنیرها معمولاً با شیر غیرپاستوریزه درست می‌شوند و ممکن است حاوی باکتری لیستریا باشند. لیستریا باعث سقط، زایمان زودرس، مرده‌زایی و بیماری شدید در نوزاد می‌شود.
البته اگر این پنیرها با شیر پاستوریزه درست شده باشند، مصرف آن‌ها در دوران بارداری مشکلی ایجاد نمی‌کند.

۸. جوانه‌های خام
جوانه‌های خام معمولاً به عنوان یک میان وعده سالم مصرف می‌شوند؛ مصرف آن‌ها در دوران بارداری توصیه نمی‌شود.
جوانه‌ها ممکن است حاوی باکتری‌های مضری همچون سالمونلا، لیستریا و ایکولی باشند. این باکتری‌ها باعث بروز مسمومیت غذایی می‌شوند.

به گزارش شبنم ها به نقل از دکتر کرمانی ،زردچوبه می تواند تاثیر گذار باشد و راه حلی مناسب برای تقویت ایمنی و تثبیت سلامت در طول شیردهی باشد. در ادامه می توانید همه چیز را در مورد زردچوبه بفهمید و متوجه شوید که چگونه می تواند به یک مادر شیرده کمک کند.

زردچوبه چیست؟

زردچوبه ادویه ای شناخته شده است درست مانند هل. طعمی تیز، عطری تند، و رنگی طلایی. افراد در حین آشپزی زیاد از زردچوبه استفاده می کنند. زردچوبه به خاطر خاصیت ضد باکتریایی، ضد ویروسی، ضد سرطانی، ضد اکسیدانی، و ضد التهابی اش معروف است.
همچنین خواص آنتی موتاژنیک نیز دارد. این ادویه سرشار از مواد مغذی است، از جمله ویتامین، پروتئین، مواد معدنی و دیگر مواد مغذی مفید. اگر در طول بارداری زردچوبه را با کیفیت مناسبی استفاده کنید می توانید از خواص درمانی آن نفع بسیاری ببرید.

1- تقویت ایمنی

زردچوبه حاوی دارای لیپوپلی ساکارید است، که سیستم ایمنی بدن را قوی می کند. این ادویه دارای خواص ضد قارچ، ضد باکتری و ضد ویروس است که ایمنی بدن را بالا برده و در برابر بیماری ها از آن محافظت می کند.

2- کاهش التهاب

بسیاری از مادرها به دلیل غدد پستانی گرفته یا پستان های ورم کرده، که بسیار هم دردآور هستند نمی توانند به کودک خود شیر بدهند.
استفاده از زردچوبه در طول شیردهی کمک می کند این تورم به حداقل برسد و مادر بتواند به کودک خود شیر بدهد. زردچوبه یکی از درمان های خوب برای کاهش تورم در تمام نقاط بدن است.

3- کاهش کلسترول

کلسترول بالا می تواند باعث عوارض بدی برای سلامت بدن شود. تحقیقات پزشکی نشان داده زردچوبه می تواند سطح کلسترولخون را پایین بیاورد، افزایش کلسترول را تنظیم کند، و از بسیاری بیماری های قلبی و عروقی پیشگیری کند.

4- پیشگیری از آرتروز

زردچوبه به خاطر خواص ضد التهابی اش معروف است که به پیشگیری از آرتروز و آرتریت روماتوئید کمک می کند. خواص آنتی اکسیدانی این ادویه منجر به خنثی کردن رادیکال های آزاد در بدن می شود. رادیکال های آزاد به سلول های بدن آسیب می رساند. مادرانی که به صورت مرتب زردچوبه استفاده می کنند کمتر از التهاب مفاصل رنج می برند.

5- کمک به کنترل وزن

زردچوبه به تنظیم وزن بدن کمک می کند، جریان صفرا را افزایش می دهد، و خطر اضافه شدن وزن را کاهش می دهد. چاقی در مادران شیرده شایع است. بعد از هر وعده یک قاشق چای خوری زردچوبه استفاده کنید.

6- بهبود گوارش

زردچوبه کیسه صفرا را تحریک می کند تا به اندازه کافی صفرا تولید کند، که در نهایت منجر به بهبود گوارش و کاهش گاز و نفخ در مادران شیرده می شود. زردچوبه بیماری های مختلف التهابی روده را درمان می کند، و از خطرات مشکلات گوارشی از جمله سوء هاضمه جلوگیری می کند.

7- پیشگیری از بیماری کبد

زردچوبه به عنوان سم زدای طبیعی پوست عمل می کند. زردچوبه تولید آنزیم های مهمی که کبد برای سم زدایی از خون نیاز دارد را افزایش می دهد. آنزیم های حیاتی سموم بدن را تا حدود زیادی می شکنند و به حداقل میرسانند. زردچوبه همچنین گردش خون را در مادران شیرده بهبود می بخشد و سلامتشان را تضمین می کند.

خیر، استفاده از زردچوبه در طول شیردهی هیچ مشکلی به وجود نمی آورد. با این حال، بهتر است در مقادیر کم و مناسب مصرف شود. از خوردن مکمل های حاوی زردچوبه خودداری کنید. استفاده از زردچوبه در مقادیر بالا اثرات خشکی دارد که باعث کم شدن شیر در مادرهای شیرده می شود. با پزشک خود مشورت کنید تا شما را از آثار خشکی زردچوبه مطلع کند.
کاری از گروه ترجمه به اندام ( دکتر کرمانی )

به گزارش شبنم ها به نقل از فارس ، توجه به مراقبت‌های دوران بارداری از مادر و جنین، تولد نوزاد، بهداشت زن باردار و نگهداری از مادر از موضوعاتی است که متخصصان در گرایش‌ها و رشته‌های مختلف مادر و کودک چه در گذشته و چه در زمان حال در آن اتفاق نظر و تأکید دارند.

هر امتی برای رسیدن به جایگاه رفیع باید به کودکان و مادران جامعه‎اش نگاه ویژه‌ داشته باشد و کودکان را از سنین پایین حتی دوران جنینی به طور شایسته و سالم پرورش دهد.

از این رو در طب سنتی توجه به دوران بارداری مادر و تولد نوزاد به طور دقیق مورد بررسی قرار گرفته و دستورالعمل‌های خاص خود را دارد.

این دوران باید به گونه‌ای برای مادران سپری شود که بهترین دوران زندگی آنها رقم بخورد و بدون هیچ مشکلی آن را بگذرانند و فرزندانی سالم و تندرست به دنیا بیاورند.

در کنار این مباحث، امروز ثابت شده طب سنتی برای تمام شرایط زندگی دستورالعمل داشته و می‌تواند به خوبی پاسخگوی نیازهای سلامتی انسان باشد.

از این رو با مرضیه صفری مدرس دانشگاه پیام نور و آزاد همدان و محقق طب سنتی با گرایش مراقبت و بهداشت مادر و تولد نوزاد به گفت‌وگو نشستیم:

فارس: نگاه طب سنتی برای مراقبت و بهداشت لازم برای دوران بارداری چگونه است؟

صفری: در طب سنتی تدابیر مادر و جنین، نوزاد و تولد و تدبیر مادر بعد از زایمان در نظر گرفته شده که تدابیر مادر برای دوران بارداری بسیار مفصل است به طوری که روش پاک‌سازی بدن در دوران بارداری، برای کاهش پس‌مانده‌هایی ناشی از قطع قاعدگی برای مادر پیش می‌آید.

45 روز اول بارداری،‌ مادر باید از غذاهای زودهضم که محتوای مواد غذایی زیاد و حجم کم باشد استفاده کند، برای زنان باردار ضعیف آبگوشت، تخم‌مرغ نیم‌برشت،‌ گوشت کبابی توصیه شده است.

زنان باردار با توانایی زیاد نیز باید از غذاهای نباتی اعم از حبوبات‌ و سبزیجات استفاده کنند و در کنار تغذیه مناسب باید حرکت و ورزش معتدل،‌ دو روز یک بار استحمام، ‌آب میوه‌های ملین،‌ جرعه‌جرعه نوشیدن آب گرم، دوری از پرخوری توصیه می‌شود.

در دوران بارداری خصوصاً 40 روز اول که زمان حساس برای عادت کردن بدن مادر به وجود جنین است باید از مصرف غذاهای تند و تلخ، خوردن تره، ‌پیاز و ترب و زیتون خام،‌ زنجبیل و سرکه پرهیز شود.

همچنین در دوران بارداری مادر باید از حمل وسایل سنگین‌،‌ نگاه کردن به هر چیز زشت، بیداری شبانه،‌ ایستادن طولانی،‌ نشستن بر روی دو پا و... بپرهیزد که البته ممنوعات و سفارشات بسیار وسیع‌تر از این است.

فارس: یکی از مواردی که بسیاری از مادران در دوران بارداری شکایت می‌کنند «ویار» است، راهکار آن در طب سنتی چیست؟

صفری: در کتاب‎های مختلف طب سنتی از دانشمندان مختلف به موضوع «ویار» به طور مفصل اشاره شده که حتی بسته به جنسیت فرزند که دختر یا پسر باشد «ویار» مادر متفاوت خواهد بود و در جنس دختر به خاطر طبع سرد او بیشتر است.

«ویار» به علت فاسد شدن اخلاط بدن و سرریز شدن در معده رخ می‌دهد و مادر علاقه به خوردن گچ،‌ خاک،‌ مهر نماز و... دارد که برای رفع این علامات باید از ورزش نرم و کم، مانند پیاده‌روی شروع شود.

استفاده از از آب داغ که به همراه عسل و شوید پخته شده باشد،‌ سکنجبین با آب داغ،‌ خوردن انار ترش و به،‌ پودر زیره و زنیان به طور مساوی با مقداری شکر به صورت ناشتا نیز توصیه می‌شود.

یکی دیگر از علائم خاص این دوران در بعضی از بانوان تهوع و استفراغ است که برای مادران مشمئزکننده بوده و در طب سنتی به «زلزله بدن» معروف است که اگر شدید باشد باعث تحریک و سستی جنین می‌شود.

بهترین درمان آن تقویت معده با خوردن آب گرم با عسل،‌ خوردن غذاهای خوش‌طعم مقوی مانند مویز، ‌گل قند و نیز ماساژ دست و پا،‌ استنشاق هوای تازه و نگه داشتن برگ نعنا در دهان است.

فارس: یکی از معضلات امروز که به شکل یک عمل هولناک برای خانم‌های جوان قلمداد می‌شود زایمان طبیعی است و همین باعث گرایش به سوی عمل سزارین و افزایش آن شده، راهکار طب سنتی برای زایمان طبیعی و راحت چیست؟

صفری: عمل سزارین در تمام دنیا به عنوان آخرین راه مطرح بوده که آن هم در مواقعی است که پزشک برای سلامت مادر و فرزند احساس خطر کند، توصیه می‎شود.

اما متأسفانه سزارین در یک دوره‌ای به صورت یک رسم در میان خانم‌های جوان باب شد و تا امروز هم ادامه دارد، زیرا از محاسن زایمان طبیعی و از معایب عمل سزارین خیلی کمتر صحبت شده است.

در شروع ماه نهم بر حسب تحمل مزاج مادر نوشیدن شیر گاو با خرما،‌ مصرف 15 گرم روغن بادام شیرین ناشتا،‌ مصرف لعاب به دانه همراه با لعاب بذر کتان،‌ عدم مصرف ادویه‌های ترش‌، ماساژ بدن با روغن کنجد در مادران با مزاج خشک صفرا و سودا و مصرف عرق کاسنی در هفته آخر سفارش شده است.

مادران جوان بدانند خداوند این تحمل و توانایی را در زنان گذاشته تا بتوانند درد زایمان طبیعی را برای چند ساعت تحمل کنند، اما در عمل سزارین مادر و اطرافیان برای بیش از 40 روز درگیر هستند تا محل جراحی شده عفونت نکند و مادر بتواند از بستر برخاسته و به کارهای خود برسد.

در عمل سزارین نوزاد 10 روز زودتر به دنیا می‌آید که از نظر پزشکی جنین تا لحظه آخر که موعد تولدش به صورت طبیعی است در حال تکامل و رشد است و این تولد زودهنگام خود یک نقص در عمل جراحی است.

در احادیث و روایات هم به زایمان راحت و اعمال خاص آن توصیه‌هایی شده که اگر همه این موارد اعمال شود مادر لحظه شیرینی را تجربه می‌کند.

فارس: طب سنتی برای مراقبت از مادران بعد از زایمان و نگهداری از نوزاد متولد شده چه تدبیری دارد؟

صفری: باید بدن و خصوصاً سر نوزاد متولد شده را از خشکی و هوا پوشانده شود،‌ تا 40 روز او را یک روز در میان حمام کرده و بعد از آن هفته‌ای یک بار‌، بعد از حمام روغن‌مالی شود.

در طب سنتی به قنداق کردن نوزاد حتی تا سه تا چهار ماه سفارش شده تا از اشکال اعضای بدن وی محافظت و برداشتن و جنباندن او راحت باشد.

بهترین غذا هم برای نوزاد تا دو سال قمری شیر مادر است که البته باید شرایط و ویژگی‌های خاص خود را داشته باشد.

اگر نوزاد زردی کم داشت با دادن  شیرخشت به همراه ترنجبین می‌توان این زردی را برطرف کرد که بهتر است مادر هم مصرف کند تا از این طریق شیر به نوزاد منتقل شود. همچنین تغذیه مادر بعد از زایمان مهم بوده تا مادر بتواند توان قبل خود را پیدا کند.

مادر باید آبگوشت با گوشت سبک پرندگان،‌ پسته،‌ فندق و شیر بادام،‌ زرده تخم‌مرغ عسلی، ‌کباب، ‌آش برنج،‌ خرما‌، مویز و دم‌کرده زیرفون و بابونه مصرف کند و از خوردن کرفس،‌ خردل و سیر و گوشت گاو و بز بپرهیزد.

فارس: در طب سنتی کیفیت شیر و شیر دادن به نوزاد چگونه مطرح شده است؟

صفری: برخلاف نظر طب امروزی که بسیار به مصرف آغوز بلافاصله بعد از تولد توسط نوزاد توصیه دارد، در طب قدیم سفارش بر این بود از وقت تولد تا 24 ساعت به طفل تا زمانی که گریه و حرکتی نکرده شیر ندهند.

در ابتدای شیر دادن ابتدا بر دهان طفل عسل بمالند تا در پاک‌سازی و جلای معده و هضم بهتر شیر مادر کمک کند، از سوی دیگر باید از مقدار کم شروع به شیر دادن کرد تا نوزاد کم‌کم عادت کند.

شیر هم باید سفید،‌ خوشبو،‌ شیرین،‌ بدون کف که نشانه نفخ بوده،‌ معتدل در کمیت و کیفیت باشد؛ اگر شیر مادر کم بود باید مادر انواع حریره‌ها را از آرد گندم و جو،‌ ماست به همراه شکر و تخم رازیانه مصرف کند و در غذاهای مادر از گردو برای پاکسازی بدن و زردچوبه برای ضد عفونی کردن و تسکین درد استفاده شود.

با این تفاسیر می‌توان ادعا کرد دوران بارداری یکی از مهم‌ترین اتفاقات زندگی هر زنی است و عوارض بارداری،‌ تغذیه،‌ فعالیت،‌ بایدها و نبایدها و... از جمله مسائلی است که مورد سوال و نیاز زنان در جامعه است.

در کتاب طب سنتی راهکارهایی ساده و راحت برای علاج و درمان موارد بالا مشاهده می‌شود تا با به کار بستن این دستورات نسلی سالم‌تر و مادرانی شاداب‌تر داشت که در نتیجه منتهی به جامعه‌ای پویا خواهد شد.

شاید روزی برسد پزشکان و ماماهای کشور گرایش به استفاده و به‌کارگیری موارد بالا برای تولد نوزادی سالم پیدا کنند و مادران را در این زمینه آموزش دهند و سفارش کنند.

================

گفت‌وگو از الهام شهابی

================